زهرا محمود آبادی - دانشجوی دکتری جامعه شناسی توسعه اقتصادی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
موسی سعادتی - دانشجوی دکتری جامعه شناسی مسائل اجتماعی دانشگاه کاشان

ورود دختران به عرصه کسب و کار و اشتغال در کشور ایران، همواره با موانع و محدودیتهایی همراه بوده است. علیرغم این محدودیتها، شمار زنان صاحب کسب و کار رو به افزایش است. عوامل گوناگونی در عدم توفیق زنان در این عرصه دخیل است. در این مقاله این عوامل را تحت عنوان کلی عوامل اولیه (عوامل فردی) و عوامل ثانویه( عوامل اجتماعی) طبقه بندی نمودهایم. هدف مقاله ی فوق بررسی موانع و مشکلات ورود به عرصه کسب و کار از دیدگاه دختران فارغ التحصیلان کارشناسی ارشد میباشد. پژوهش حاضر از نوع پیمایش می باشد، ابزار گردآوری اطلاعات نیز، پرسشنامهی محقق می باشدکه پایایی پرسشنامه در مرحله پیش آزمون 0.74 به دست آمد. برای تحلیل داده های جمع آوری شده نیز، از نرم افزار spss استفاده شده است.. یافته های به دست آمده نشان میدهد که بیش از نیمی از فارغ التحصیلان دختر، ناتوانی در شناسایی فرصتها را به عنوان اصلیترین مانع فردی بیان کرده اند. ناتوانی در پذیرش خطرمالی و عدم توانایی در توسعه استعدادهای دورنی به ترتیب جایگاه دوم و سوم در موانع فردی را از دیدگاه دختران به خود اختصاص دادهاند. در مورد موانع اجتماعی راه اندازی کسب و کار، به ترتیب مشکل تامین سرمایه، مشکلات ناشی از ساختار خانواده و کمبود راهنمایی و مشاوره، گزارههایی بوده اند که توسط پاسخگویان بیان شده اند.یافته های پژوهش بیانگر این مطلب است که بین موانع فردی راه اندازی کسب و کار و رشته ی تحصیلی پاسخگویان تفاوت معناداری وجود نداشته است اما میان موانع اجتماعی راه اندازی کسب و کار و رشته ی تحصیلی پاسخگویان تفاوت معناداری وجود داشته است

راه اندازی کسب و کار، عوامل فردی، عوامل اجتماعی، فارغ التحصیلان کارشناسی ارشد، دختران