پدافند غیر عامل و مراکز استراتژیک شهر با تاکید بر جغرافیای سیاسی کلانشهر تبریز

امنیت و پدافند غیر عامل از جمله موضوعاتی است که در سال های اخیر در طرح ها و برنامه های شهری به خصوص کلان شهرها مورد توجه قرار گرفته است. کلانشهر تبریز به دلیل حضور وضعیتمتراکم انسانی نیازمند امنیت و ایمنى در همه ابعاد کالبد اجتماعى، اقتصاد، فرهنگى، مدیریتى و... هر نو اقدامى که جامعه انسانى و محیط طبیعى و مصنوعی آن را بیمه کند. پیشگیری و رعایت تمهیدات لازم، آماده سازی و مصون نمودن عوامل انسانی و انسان ساز در مقابل هرنوع بحرانی نشان دهنده تدبیر است. در شرایط کنونی که تعداد و نوع بحرانها و آسیب ها بشدت افزایش یافته است و روز به روز در حال دگرگونی است، پدافند غیر عامل شهرى بیش از آن که ازقاعده استحکام سازه ها تبعیت نماید می باید از قاعده پیشگیرى پیروى نماید. مدیران کلانشهر تبریز در بحث پدافند غیر عامل بایستى به گونه اى تلاش نمایند تا آمادگی لازم در جهت کاهش خساراتجانى و مالى به مقابله سریع و بهبود اوضاع تا سطح وضعیت عادی در سطح شهر در هنگام اضطرار مبادرت ورزند. این پژوهش از نوع کاربردی و با استفاده از روش توصیفى و تحلیلی است که متغیرهاى مورد بررسىدر آن شامل شناسایى مکان هاى حیاتى، حساس و مهم تبریز است. روش جمع آورى اطلاعات کتابخانه اى و با توجه به نوع تحقیق از روش شبه دلفی نیز استفاده شده است. در این مقاله از تکنیکماتریسى براى بررسى انطباق نظام شهرى تبریز با اصول پدافند غیرعامل استفاده شده است که به شناسایى کلانشهر تبریز و تبعات تمرکز بیش از 66 مرکز در این کلانشهر پرداخته شده. نتایج پژوهش بیانگر عدم رعایت اصول پدافند غیرعامل در کلانشهر تبریز است. بدین طریق می توان قبل از وقوعجنگ براى کاهش خسارات جانى و مالى نقاط استراتریک شهر، جایى که ادامه حیات شهر و مقاومت آن وابسته به این مراکز است اقدام نمود

Keywords:

کلانشهر تبریز , شهر , پدافند غیرعامل , برنامه ریزی شهری , مراکز ثقل