ابوالفضل رحمانی - دانشجوی دکتری ژئومورفولوژی دانشگاه حکیم سبزواری
علی اکبر شایان یگانه - دانشجوی دکتری ژئومورفولوژی دانشگاه حکیم سبزواری
ابوالفضل شکری - کارشناس ارشد جغرافیای شهری

گردشگری اگر به درستی در راهبردهای توسعه کشور جای گیرد می تواند اساس نظام های مولدی با هدف ریشه کنی فقر و همپیوند سازی کشورهای درحال توسعه قرار گیرد. امروزه استفاده از ظرفیتهای نهفته در مناطق و نواحی روستایی با هدف کمک به اعتلا و توسعه این نواحی و تسریع روند توسعه درونزای مناطق از ابزارهای اساسی برای تحقق توسعه پایدار مناطق روستایی به شمار می رود. از مقوله گردشگری روستایی به عنوان رهیافت جایگزین برای نیل به توسعه پایدار روستای یاد می شود. در این میان روستای طبس یکی از روستاهای دارای پتانسیل ها و توانمندی های زیادی برای گردشگری در شهرستان خوشاب سبزوار که هر ساله پذیرای گردشگران زیادی است که به دلیل فقدان برنامه ریزی اصولی و ضعف وسرگرمی مدیریت از فرصتهای موجود در این ناحیه در زمینه گردشگری و تجدید حیات اقتصادی و اجتماعی آن، بدرستی استفاده نشده است. جاذبه های تاریخی و چشم اندازهای طبیعی و بکر روستا دستخوش دگرگونی و تخریب واقع شدند. هویت، اصالت فرهنگی، سنت ها و فرهنگ بومی ساکنین این روستا به شدت مورد دگرگونی وتباهی اند.اینها اساس پتانسیل های توسعه گردشگری(یعنی آنچه دیگران برای بازدیدشان به این مقصد می آیند) را تشکیل می دهند شناسایی، معرفی و حفاظت از این پتانسیل ها ضرورت توسعه پایدار گردشگری است با برنامه ریزی و بهره برداری مناسب از فرصتها و ظرفیتهای گردشگری این روستا می توان گام های موثری بسمت توسعه پایدار روستای طبس و منطقه برداشت.

گردشگری، دگرگونی و تخریب چشم اندازها ، روستای طبس، برنامه ریزی