مهسا مهردادی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل
وحید وزیری - استادیار گروه معماری دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه محقق اردبیلی

طی سال های اخیر استفاده از مصالح، انرژی بسیار زیادی مصرف می کند و مشکلات مربوط به کاهش منابع انرژی های فسیلی، افزایش آلودگی محیط زیست ناشی از سوزاندن این منابع از سوی دیگر، تجدید نظرهایی را در این راستا ایجاب می کند، گسترگی نیاز انسان به منابع انرژی همواره از مسائلی اساسی و مهم در زندگی بشر می باشد، با پیشرفت تکنولوژی و صنعت، تغییراتی در عرصه مهندسی ساختمان جلوه نموده که نیازمند ارائه راهکارهایی در طراحی ساختارهای نوین می باشد تا مصالح و سازه ای بهینه در راستای اهداف انرژی صفر ایجاد گردد. این مقاله در پی آن است تا اهمیت تفکرات معماران در ارتباط با سیستم های ساختمانی نو می باشد، ساختمان انرژی صفر اصطلاحی است که برای نسل جدید ساختمان هایی که انرژی های فسیلی در آن وجود ندارد. مزایای این گونه ساختمان ها افزایش راندمان انرژی، صرفه جویی در مصرف انرژی است. استفاده از انرژی های وجود در طبیعت و کاربرد آنها در مجتمع های مسکونی و ادامه آن برای نسل آینده خواهد داشت، طراحی مجتمع های مسکونی با استفاده از اصول بهنیه سازی مصرف انرژی، باعث می شود هزینه های انرژی بطور قابل ملاحظه ای کاهش می یابد و همچنین با کاهش میزان انتشار گازهای گلخانه ای، محیط زیست محافظت می گردد. ضرورت حداقل رساندن استفاده از سوخت های فسیلی باعث شده تا در جهان بعد از نسل ساختمان های سبز که از حداقل انرژی مصرفی برخوردار بودند، لذا مطالعاتی در زمینه استفاده از انرژی های تجدیدپذیر، مجتمع های مسکونی انرژی صفر در معماری و صرف جویی در مصرف انرژی، در ارتباط بین معماری و انرژی صورت گرفته است.

ﻣﺠﺘﻤﻊ ﻣﺴﮑﻮﻧﯽ ، انرژی صفر ، ﮐﺎﻫﺶ ﻣﺼﺮف انرژی ، انرژی ﺗﺠﺪﯾﺪ ﭘﺬﯾﺮ ، انرژی های نو