مهدی خاک زند - دکتری معماری منظر، استادیار دانشگاه علم و صنعت ایران
کوروش آقابزرگی - کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین

امروزه در بسیاری از کشورهای درحال توسعه مدیریت شهری به صورت غیرمشارکتی و متمرکز می باشد و رابطه متوازنی میان شهروندان، شورای شهر و شهردار برقرار نیست، که این مسئله معضلات و پیچیدگی های فراوانی را در مقیاس های خرد و کلان به همراه داشته است. به دنبال آن بافت های شهری و عناصر انسان ساخت و طبیعی فضاهای شهری، طی مرور زمان دچار فرسودگی و تخریب شده اند، که این مسئله امروزه به یک چالش برزگ در کشور ما نیز تبدیل شده است. بدین ترتیب برای ایجاد پایداری در شهرها، باید بیشتر درباره جنبههای مختلف بازسازی اندیشید، زیرا پایداری و پویایی کالبدهای شهری نیازمند مداخلاتی در جهت اصلاح و بازسازی وضع موجود می باشد. در توسعه شهری، بازسازی فضاهای شهری جهت کاهش آلودگی محیطی و حفاظت از منابع محدود حیاتی می باشد. همچنین حفاظت از انرژی و محیط زیست باید در طراحی شهری و پروژه های بازسازی و بهسازی در اولویت اصلی توسعه پایدار قرار گیرد. این تحقیق نیز با هدف بررسی و تحلیل مولفه های زیست محیطی توسعه پایدار در جهت بازسازی فضاهای شهری، انجام شده است. لازم به ذکر است که مطالعه حاضر به روش تحلیل محتوا بوده، که با بررسی مفاهیم و رویکردهای نظری مربوطه به تحلیل و ارزیابی آنها نیز پرداخته شده است، که در ادامه جمع بست مؤلفه های زیست محیطی بازسازی و بازآفرینی شهری پایدار تبیین می گردند . نتایج حاکی از آن است، مواردی از جمله، حفاظت از منابع آب موجود و بکارگیری سیستم های پیشرفته برای جمع آوری و ذخیره سازی آن، بهره گیری از فناوری های نوین و انرژی های تجدیدپذیر، اصلاح و بازسازی فضاهای سبز شهری به منظور بهبود کیفیت آب و هوا و بهداشت و مدیریت و بازیافت زباله، از مهمترین مولفه های زیست محیطی بازسازی و نوسازی شهری در جهت توسعه پایدار می باشند.

توسعه پایدار ، ابعاد زیست محیطی ، بازسازی و بهسازی ، فضای شهری