نوید پاک نژاد - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری و منطقه ای

یکی از نیازهای اولیه انسان برای زندگی داشتن امنیت است. امنیتی که بخش عمده ی آن در فضاهای شهری شکل می گیرد. عوامل مؤثر در ارتقاء امنیت، پیشگیری از جرم و ناهنجاری ها و کجروی های اجتماعی است.احساس امنیت در یک شهر به عوامل بسیاری بستگی دارد و در این تحقیق سعی شده است به شناخت و معرفی این معیارهای تأثیرگذار فضایی کالبدی بر فضاهای نا امن شهری مورد بررسی قرار گیرند. در شهرسازی ایجاد فضاهای امن یکی از ضروریات اساسی است، در یک شهر فضاهای شهری به دلایل گوناگون می توانند به صورت نا امن درآیند. در طول زمان، تئوری های بسیاری پشتوانه ی فکری اقدامات و برنامه ریزی ها را تشکیل داده اند که یکی از جدید ترین و کاربردی ترین آن ها، نظریه ((پیشگیری از جرم با استفاده از طراحی محیطی)) یا CPTED است. هدف از این تحقیق، مشخص نمودن معیارها و ضوابطی است که با استفاده از محیط می توانیم به پیشگیری از جرم کمک کنیم. این مقاله ابتدا با بیان مختصری از تئوری های مطرح شده از سوی صاحب نظران این مبحث فضای قابل دفاع تعاریف مربوط را از جنبه های مختلف فیزیکی و اجتماعی بررسی می کند و به رویکرد – CPTED پرداخته و جنبه های مختلف آن را بررسی می کند و در ادامه به بررسی محدوده مطالعاتی پرداخته و با استفاده از خود افراد ساکن در یکی از محلات شهر تهران (محله آبک واقع در منطقه یک شهرداری تهران) از طریق پرسشنامه ای (بر پایه رویکرد CPTED) استفاده می شود تا زمینه های کاهش احساس امنیت را در محله خود را شرح دهند. روش تحقیق پژوهش حاضر تحلیلی و اسنادی است که به تبیین محتوایی و مکانیسم کارایی این رویکرد در محیط های شهری توجه خواهد کرد.

کاهش جرائم شهری ، رویکرد CPTED ، محله آبک ، امنیت ، راهکارها