سنجش تأثیر آلودگی هوا بر سلامت روان شهروندان (نمونه موردی مجتمع مسکونی قائم زنجان)

زمینه و هدف:آلودگی هوا به عنوان عاملی استرس زا می تواند تغییرات جسمی- رفتاری، احساسی و شناختی در فرد ایجاد کند. هم چنین ممکن است آثار تخریبی مستقیمی بر سلامت فرد داشته باشد و با تأثیر غیر مستقیم بر سلامت روانی فرد رضایت روحی روانی، کاهش عملکرد عصبی به باعث کاهش سطح سلامت روانی فرد و افزایش ابتلا به مشکلات روانی در وی شود. مجتمع مسکونی قائم زنجان در مجاورت بلوار 22 بهمن واقع شده و به لحاظ موقعیت قرار گیری در معرض بسیاری از تنش های محیطی می باشد. هدف از پژوهش حاضر سنجش تأثیر آلودگی هوای ناشی از تردد خودروها دراین بلوار بر سلامت روان ساکنان مجتمع می باشد. روش: روش تحقیق حاضر پیمایشی بود. برای سنجش متغیرها تعداد ۶۶ نفر از ساکنان مجتمع به شیوه نمونه گیری تصادفی با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش نامه محقق ساخته بود که با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: آزمون آماری رگرسیون و x2 نشان داد که آلودگی هوا تأثیر مستقیمی بر سلامت روان ساکنان دارد و ساکنان از آلودگی هوای موجود در محیط مجتمع رنج می برند.هم چنین ساکنان بلوک هایی که فاصله کمی با بلوار دارند نسبت به ساکنان بلوک های میانی و پشتی فشار بیش تری را تحمل می کنند. نتیجه گیری: هر چه در طراحی و مکان یابی مجتمع های مسکونی به مکان یابی صحیح و شناخت ضوابط و استانداردها و عملکردهای مشابه توجه نشود سلامت ساکنان بیش تر مورد تهدید واقع می شود و افراد در معرض این فشارها به مشکلات روحی روانی دچار می شوند.

Keywords:

آلودگی هوا , سلامت روان , تغییرات جسمی- رفتاری , رضایت روحی- روانی