رسول نوده فراهانی - دانشجوی کارشناسی ارشد ، عمران سازه ، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
علیرضا میرزا گل تبار - استادیار، دانشکده عمران ، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل

سیستم مهار بندی شورون، بالاترین سختی و شکل پذیری متوسطی را از طریق تسلیم یا کمانش مهارها فراهم میکند ولی رفتار پس کمانشی ضعیفی از خود نشان میدهند،درحالیکه سایر اعضای سازهای مانند: تیرها،ستونها و اتصالات در محدوده الاستیک رفتار می کنند در اثر کمانش مهاربند در یک طبقه یک نیروی نامتعادل کننده قائم در وسط دهانه تیر وارد می شود که این امر باعث تمرکز خرابی در آن طبقه شده، که آن طبقه را مستعد مکانیسم طبقه نرم کرده و در نهایت انهدام سازه می شود. برای مقابله با این وضعیت می توان المان های قائم (زیپر) را ما بین تیرها،به گونهای قرارداد که رأس مهار بندها را در ارتفاع به همدیگر اتصال دهد تا نیروی نامتعادل ایجادشده در طبقه را به طبقات بالاتر انتقال دهد، به چنین قابی اصطلاحا ((قاب زیپر)) گفته می شود . انتظار می رود در صورت طراحی درست پیکربندی زیپر،مشکلات و نقاط ضعف سیستم مهاربندی شورون را برطرف نموده و جایگزین مناسبی برای این نوع سیستم مهاربندی باشد. با به کار بردن المان قائم در بادبند شورون و تبدیل آن به قاب زیپر، باعث بالا بردن مقاومت قاب،شکل پذیری بهتر و افزایش جذب انرژی می شود.

شورون ، قاب زیپر ، شکل پذیری ، جذب انرژی ، مهار بند ، قاب فولادی