مهدی ظهرابی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه کاشان،اصفهان،گروه مهندسی عمران
امیر ظهرابی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)،باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان،اصفهان،ایران
فرشاد عامری - دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)،باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان،اصفهان،ایران
امیر قدیمی چرمهینی - دانشجوی کارشناسی ارشددانشگاه کاشان،اصفهان،گروه مهندسی عمران

با توجه به اقبال عمومی در سرتاسر جهان که درساخت سازه های بتنی وجود دارد، تولید بتن به یکی از مهمترین پارامترهای اثرگذار در ساختوسازبدل است گشته.از طرفی عوامل گوناگون مانند بلایای طبیعی نظیر زلزله، سیل و طوفان و بلایای انسانی نظیر جنگ نیز به خودی خود سبب از بین رفتن سازه ها از جمله سازه های بتنی می گردند.در نتیجه حجم آوار ناشی از این تخریب ها در جهان روزبروز در حال افزایش است.مواد بازیافتی با افزودن مصالح مرغوبتر قابل استفاده مجدد می باشند.یکی از پوزولان ها که امروزه در صنعت ساخت بتن کاربرد فراوان دارد میکروسیلیس می باشد. مصرف این ماده میتواند سبب کاهش نفوذپذیری بتن ،افزایش مقاومت الکتریکی بتن،افزایش مقاومت فشاری و افزایش دوام بتن در برخی شرایط گردد. در این مقاله با توجه به جایگزینی شن و ماسه با سنگدانه های بازیافتی و جهت بهبود برخی از خواص بتن درصد بهینه میکروسیلیس (10 تا 15 درصد) به آن اضافه شده که نمونه های ساخته شده در سنین 3 و 7 و 28 روزه تحت آزمایش مقاومت کششی و فشاری و خمشی قرار گرفته و طبق نتایج بدست امده بتن های ساخته شده از سنگدانه های بازیافتی حاوی میکروسیلیس دارای مقاومت کششی و فشاری و خمشی بیشتری (16% و 13.6% و 12.9%) نسبت به بتن با سنگدانه بازیافتی میباشد هم چنین بتن بازیافتی حاوی میکروسیلیس از نظر مقاومت فشاری و کششی وخمشی بالاتر از بتن معمولی مشابه خود می باشد.1331

زیست محیطی ، بتن ، میکروسیلیس ، سنگدان ههای بازیافتی ، مقاومت کششی وفشاری