بازنگری سودمندی تغییرات محیطی در ارتقای احساس امنیت زنان در فضای شهری

با توجه به لزوم تأمین احساس امنیت شهروندان در فضاهای عمومی شهری در دهه های اخیر تلاشهای زیادی در راستای ارتقای امنیت محیط شهر صورت گرفته است. رویکرد محیطی پیشگیری از جرم که تأکید به افزایش امنیت از طریق تغییر کالبدی شهر دارد، متوجه انتقادهایی از سوی نظریهپردازان شده است. بر این اساس هدف این پژوهش بازنگری میزان و حوزه ی اثرگذاری تغییرات کالبدی در افزایش احساس امنیت زنان در فضای شهری است. روش پژوهش، تجزیه و تحلیل کیفی متون و اسناد کتابخانه ای بوده است. مطالعات انجامشده در این پژوهش، حاکی از آن است که باوجود انتقادها و مشکلات این رویکرد نه تنها دستکاری در محیط میتواند باعث افزایش احساس امنیت زنان شود، بلکه عمده ترین قشر ذینفع از تغییرات محیطی در راستای ارتقای امنیت، زنان و سایر اقشار آسیب پذیر هستند. زیرا آنها به واسطه ی آسیب پذیری شان بیشتر به شاخص های کالبدی امنیت محیط حساسیت دارند، تا با تحلیل ریسک محیط بتوانند از مکانهای خطرناک اجتناب کنند. اما از انتقادهای صورت گرفته نسبت به رویکرد محیطی پیشگیری از جرم این نتیجه حاصل می شود که فضا در یک خلأ اجتماعی قضاوت نمی شود و درواقع بی مفهوم است که ویژگیهای فیزیکی و اجتماعی فضا به صورت دو بخش مجزا در نظر گرفته شوند. بنابراین در راستای افزایش احساس امنیت زنان و ارائه ی رهنمودهای طراحی محیط، زمینهی اجتماعی محیطی که طراحی در آن صورت می گیرد نیز باید در نظر گرفته شود.

Keywords:

پیشگیری از جرم از طریق طراحی محیطی , احساس امنیت زنان , ترس در فضای شهری , فضای عمومی