تاثیر تغییرات اقلیمی بر مولفه ها و راهکارهای اقلیمی در ساختمانهای شهر تبریز

مصرف فزاینده سوخت های فسیلی طی سده های گذشته، محدود بودن منابع آنها، گرم شدن زمین و آلودگیهای محیط زیست، معماران را برآن داشته تا نسبت به جایگزینی سوختهای فسیلی با انرژیهای تجدیدپذیر و ارائه راهکارهای اقلیمی در ساختمان، کوشش کنند. یکی از موارد پر مصرف کاربرد سوختهای فسیلی در ساختمان، گرمایش و سرمایش مکانیکی برای ایجاد شرایط آسایش است که امروزه تلاش میشود بخشی از آن با راهکارهای اقلیمی جایگزین شود. در پژوهشی تحت عنوان پهنه بندی اقلیمی ایران: مسکن و محیطهای مسکونی ، کل کشور به 8 زیرگروه اقلیمی تقسیم، اهداف عمده طراحی اقلیمی با توجه به نیازهای حرارتی سالانه در هر زیرگروه تعیین و روشهای دستیابی به هریک از اهداف بیان شده است. این پژوهش که امروزه توسط بسیاری از معماران برای طراحی اقلیمی در ساختمانها استفاده میشود، مولفه های اقلیمی طی بازه زمانی 1982-1966 میلادی را ملاک عمل قرار داده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تغییرات اقلیمی بر مولفه های اقلیمی طی 30 ساله گذشته، از نرم افزار اقلیمی کلایمت کانسالتنت و مدل آسایش حرارتی اشری 55 و میانگین مولفه های اقلیمی در بازه 2009-2000 میلادی استفاده کرده و به دنبال پاسخ به این سوال است که راهکارهای اقلیمی قبلی، امروزه تا چه اندازه قابلیت استناد و استفاده در ساختمان های تبریز را دارند. در این پژوهش شهر تبریز به عنوان نمونه، مورد بررسی قرار داده شده و اهم نتایج نشان میدهد که با توجه به اقلیم سرد تبریز و پدیده گرم شدن زمین، تعداد ماه هایی که شرایط آسایش در آن پیش بینی شده، امروزه بیشتر شده و راهکارهای دستیابی به شرایط آسایش در دیگر ماه های سال نسبت به گذشته تغییر کرده است. همچنین تعداد ماه هایی که باید از سیستمهای سرمایشی و گرمایشی استفاده شود به سمت بیشترین مدت خود سیر کرده است.

Keywords:

مولفه های اقلیمی , راهکارهای اقلیمی , شرایط آسایش , نرم افزار کلایمت کانسالتنت