بام سبز و روند آن در توسعه معماری پایدار

با در نظر گرفتن بالا رفتن مصرف انرژیهای تجدید ناپذیر و اسیب رساندن به محیط زیست ، وضعیت انرژی جهان در مرحله بحرانی قرار دارد، که باید چاره ای اندیشید تا بقاء و حفظ محیط برای نسلهای اینده ایجاد شود. یکی از بخشهای طراحی پایدار در طراحی اکولوژکی امروزه ، باهم ها و دیوارهای سبز می باشد، که در ان می تواند انواع گونهای گیاه بر روی بام و دیوارهای سبز رشد کند.ایجاد حیاط بر روی ساختمان چه به تعبیر معنایی و چه به لحاظ عملکردی، زندگی را برای ساکنان شهر در مقیاس کلان و ساکنان خانه در مقیاس خرد ، راحت تر و با معناتر می کند.آهن ،اجر،سیمان و سنگ جایگزین سیمای ساختمانی شهرها که روزگارانی علاوه بر تأمین محل سکونت انسان چشم اندازی سبز و زیبا در اختیار وی قرار میداد شده است.بام سبز با فوایدی چون بهبود کیفیت هوا از طریق تبخیر طبیعی ،جمع آوری بخشی از بارش سالانه از طریق زهکشی ، فراهم اوردن منظره ای با صفا و زیبا ، کاهش نیاز به شیوه های مدیریتی فاضلاب ، صرفه جویی در مصرف مصرف انرژی ، گام برداشتن در جهت استفاده از انرژی نو و کاهش هزینه های گرمایشی و سرمایشی ، افزایش کارایی ساختمان و طول عمر بام و به طور کلی هم سو شدن با طبیعت ، می تواند به صورت یک راهکار اجرایی در ساختمان سازی لحاظ شود و در جهت استفاده از انرژی های پاک و توجه به محیط زیست و ساکنان آن در گسترده زمانی نا محدود به پایداری هر چه بیشتر معماری و شهر سازی بینجامد . از این رو این پژوهش به بررسی تأثیر بام سبز به عنوان یکی از اجزای ساختمان در بهبود شرایط زیست محیطی و کیفیت زندگی انسان و حرکت به سوی یک طراحی پایدار می پردازد.

Keywords:

بام سبز , دیوار سبز , طراحی پایدار , محیط زیست , طراحی