علی محمد لطفی - کارشناس ارشد
ابراهیم حسامی - هیات علمی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل

خستگی عبارتست از پدیده شکست بر اثر تکرار، تغییر و تناوب دینامیکی بار که ممکن است حتی کمتر از مقاومت نهایی استاتیکی آسفالت باشد . مقاومت خستگی یک مخلوط آسفالتی توانمندی مخلوط در مقابل بارهای خمشی تکراری بدون شکست است. اندازه گیری خصوصیات خستگی نمونه های مخلوط آسفالتی در محدوده های ترافیکی، آب و هوایی و شرایط محیطی مختلف اهمیت ویژه ای دارد و فرآیند مهمی در طراحی روسازی های آسفالتی جدید می باشد. ترک خستگی یکی از مهمترین خرابی های روسازی می باشد که به دلیل افزایش بار و ترافیک در جاده های ارتباطی و فرودگاه های کشور به وجود میآید که به طور کلی به دو گروه تقسیم می شوندکه عبارتند از ترک خستگی ناشی از تکرار بارگذاری به علت عبور وسایل نقلی ه و ترک خستگی حرارتی ناشی از دما. برای بدست آوردن مقاومت خستگی، مدل های مختلفی پیش بینی شده است که هر یک از ای ن مدل ها مزایا و معایب مخصوص به خود را دارند؛ که با توجه به شرایط ،یکی از این مدل ها می تواند به عنوان بهترین مدل انتخاب شود.

مخلوط آسفالتی ، مدل های خستگی ، کنترل تنش ، کنترل کرنش