فاطمه شعبانی روشن - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد نور
علی اصغرزاده - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نور

معماران گذشته تنها به دنبال عظمت و شکوه بیشتر بنا بوده اند. ارتفاع بیشتر، دهنه های بزرگتر، همه و همه به خاطر رسیدن به جلال و جبروت بیش تر بوده است. در این میان تفاوتی بین معماری شرق و غرب نیست. از تخت جمشید گرفته تا مساجد جامع و بناهای ایلخانی و از معماری یونان تا روم و گوتیک. اما دلیل این امر چیست؟مسلما دلیل اصلی آن ایجاد ترس از مافوق بوده است. شکوه و جلال بدون ایجاد ترس و دلهره حاصل نمی شود. اما در هنر مدرن ترس عاملی جهت رسیدن به جلال نیست بلکه خود ترس مقصود است. ترس و دلهره برای انسان جذاب است. این امر محدود به آثار هنری نیست و می دانیم که یکی از جذاب ترین تفریحات انسان نیز رسیدن به مرحله ی ترس می باشد که این گرایش و انگیزش حس ترس معمولا یرای گروه سنی نوجوان و جوان بیشتر وجود دارد. در سالهای اخیر تلاشهای زیادی در عرصه های مختلف هنری ایجاد و قانونمند کردن این حس صورت گرفته که اکثرا با شکست مواجه شده است. مقاله پیشرو نگاهی اجمالی به فضاهای وحشت آفرین و فضاهای معماری و کمک آن به خلق فضایی با مضمون ترس و وحشت می باشد. ومتقابلا عکس آن نیز امکان پذیر است، به این معنی که با دستیابی به عوامل و مولفه هایی که سبب انگیزش حس ترس و وحشت می شود قادر به خلق فضاهایی عاری از این حس خواهیم بود.

ترس و وحشت ، ادراک فضا ، ناخوآگاه انسان ، فضای تعلیق ، معماری گوتیک ، اکسپرسیونیسم