مریم جنتی

هویت و روح اصلی یک مدرسه، فضای آموزشی آن است. چگونگی طراحی فضای آموزشی مدارس یکی از پارامترهای موثر و تعیین کننده ی احساس و رفتار کاربران آن می باشد. بنابر گفته جان لنگ ، تغییر در محیط مصنوع مستقیماً منجر به تغییر در رفتارها خواهد گردید. در معماری مدارس توجه به خواسته ها و نیازهای دانش آموزان الزامی است. معمولا در معماری مدارس توجهی به نیازها و روحیات دانش آموزان و خواسته های مقتضی سنشان نمی شود و در بهترین شرایط ، حداکثر توجه، مربوط به تغییر در فضاهای داخلی در جهت افزایش میزان یادگیریشان می گردد، در صورتی که می بایست در طراحی مدارس، به بهبود عملکرد فیزیکی و روانی فضاها به منظور افزایش کیفیت روانی و رفتاری دانش آموزان و پاسخگویی به نیازهایشان هم، گام برداشت تا بتوان تمایل و رغبت دانش آموزان را نسبت به حضور در مدرسه افزایش داد. یکی از مواردی که امروزه مورد توجه و بحث کارشناسان بسیاری می باشد، درنظر گرفتن فضای باز به عنوان جزئی از فضای آموزشی در مدرسه است که در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است. شیوه پژوهش در این مقاله توصیفی تحلیلی می باشد. ابتدا مطالعاتی (از طریق مطالعه و تحقیقات کتابخانه ای، استفاده از مقالات موجود در برخی سایت ها و جست و جوی اینترنتی، تحقیقات میدانی و استفاده از برخی ادارات و سازمان ها و مصاحبه و گفت وگو با متخصصین و کاربران فضاهای آموزشی (دانش آموزان و معلمان)) انجام شده ، سپس بررسی با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای (بر اساس مدارسی با فضاها و معماری مختلف) انجام گرفته است.

فضای آموزشی ، دانش آموزان ، مدارس ، تمایل