بررسی تزئینات هندسی در معماری ایران، (بررسی موردی الگوی ستاره اسلامی )

تزئینات هندسی در معماری ایران از جایگاه ویژه ای برخوردار است. در این مقاله ابتدا به بررسی مفاهیم، زیبایی شناسی و سیر تحول تزیینات معماری از آغاز ایران باستان تا پایان دوره ی قاجار پرداخته شده است. سپس به بررسی و توصیف ساختار هندسی در تزیینات اسلامی و رجوع و وقوف معماران سنتی به قدر و هندسه و اصولی که مبنای شکل گیری مخلوقات عالم نیز می باشد، می پردازد. الگوی هندسی ستاره در تزیینات اسلامی بی شک زیباترین و پیچیده ترین این الگوها هستند. این الگوها تنوع بی شماری دارد و شامل شش پر، هشت پر، ده پر و...... است و زیبایی آن ها به نظم، تکرار، قرینگی و زایش مداوم بوده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که این تزیینات در معماری اسلامی تنها مایه ی لذت چشم یا ذهن نبوده، بلکه مفهومی بسیار عمیق تر داشته است که هنرمندان ایرانی در غیاب اندازه ها و ابزارهای امروزی از دایره به عنوان پایه ای برای تکثیر این تزیینات و جلوه های گوناگون تو در توی آن که نمادی از ایجاد کثرت در عین وحدت می باشد استفاده می کردند. هنرمندان متفکر ایرانی از همان ابتدا به اهمیت نمادگرایی و زیبایی شناسی این تزیینات پی بردند و بر همین اساس باکاربرد آن ها، الگوی ستاره اسلامی را به یکی از عناصر اصلی تزیینی دوره ی اسلامی تبدیل کردند.

Keywords:

تزیینات در معماری , هندسه در معماری , ستاره