ارزیابی تطبیقی تکنیک های معماری کاخ های شهر اصفهان

طراحی ساختان ها براساس الگوهای بومی معماری اسلامی در دوران صفویه علاوه برایجاد شرایط آسایش در داخل ساختمان سبب کاهش مصرف سوخت و سلامت محیط شده است.این مقوله در شهراصفهان که دارای اقلیم گرم و خشک می باشد،حائز اهمیت است.دراین پژوهش که به روش توصیفی-آماری می باشد به بررسی تطابق سه کاخ چهل ستون،عالی قاپو و هشت بهشت از نظر الگوهای معماری بومی و همچنین همساز بودن آن ها با شرایط آب و هوایی حاکم پرداخته شده است.بدین منظور از روش زیست اقلیم ساختمانی اولگی و متناسب با آن از عناصر اقلیمی کمینه و بیشینه دما و کمینه و بیشینه رطوبت نسبی ایستگاه سینوپتیک اصفهان طی دوره آماری 1551 تا 2212 استفاده شده است.نتایج این پژوهش حاکی از آن بوده که فروردین،اردیبهشت-خرداد-تیر-مردادوشهریورماه های گرم،مهروآبان و آذر ودی و بهمن و اسفند،ماه های سرد این اقلیم محسوب می شود.الگوهای ساخت این بناها براساس اصول معماری همساز با اقلیم می باشد و اصول طراحی آن ها این امکان را فراهم می سازد که از شرایط اقلیمی به نحو مطلوب بهره گرفت.به عنوان مثال استفاده از طاق های بلند برای ایجاد کوران هوای مطلوب برای ایجاد کوران هوای مطلوب،کشیدگی پلان ها در جهت شرقی- غربی،ایجاد حوض و استخر برای مطبوع نمودن رطوبت در فضا،جایگذاری صحیح بازشوها و استفاده از مصالح خشت و گل به علت ظرفیت حرارت بالا باعث شده است که عوامل نامطلوب آب و هوایی را کاهش بخشد.

Keywords:

معماری بومی , عالی قاپو , هشت بهشت , چهل ستون