نازنین قلی پور صغایش - مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد آذرشهر
رامین قلی پور صغایش - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسکو

با توجه به رشد روز افزون و وسعت تغییرات روش های آموزشی سال های اخیر، سازگار نمودن بستر یادگیری با تمامی جوانب نیازهای فراگیران، در کانون توجه متخصصین آموزشی و طراحان قرار گرفته است. چراکه محیط های فیزیکی به سبب ساختار خاص خود، می توانند تعاملات و در پی آن فرآیند یادگیری را تقویت یا تضعیف نمایند. بسیاری از نکات تربیتی به صورت ناخواسته از لابه لای وضعیت معماری فعلی در ذهن و روح کودکان نفوذ می کند و باعث شکل گیری ابعاد مختلفی از شخصیت آنان می شود. از این رو، چگونگی معماری مبدا و عناصر تشکیل دهنده ی آن از جمله رنگ، نور، صدا، تجهیزات و غیره می توانند در کنار سایر عوامل آموزشی اثرات قابل توجهی بر میزان یادگیری کاربران باقی گذارند. در مبحث هنر، رنگ به خودی خود وسیله پر قدرتی برای بیان و نشان دادن حالت های عمیق درونی است نقاشی کودکان نمونه روشنی از ارائه رنگ های متنوع در سطح وسیع می باشد. رنگ عاملی است نیرومند که می تواند برانگیزد یا تسکین بخشد، در این میان رنگ به عنوان اساسی ترین جلوه ی فضاهای آموزشی، می تواند در کارایی درونی کاربران تاثیرات شگفت انگیزی داشته باشد و کودک باید در برخورد با احجام و بناها و همین طور در ارتباط و زندگی درون آنها احساس راحتی، عدم ترس و آرامش کند. در این مقاله بر آن هستیم به روش کیفی_ توصیفی ، به نحوی ازتاثیر کاربرد رنگ بر کودکان در معماری پایدار آموزشی بهره جوئیم، که بدون تردید تاثیر بسزایی بر بهبود طراحی فضاهای آموزشی برای کودکان خواهد داشت.

روان شناسی رنگ ، کودک ، معماری پایدار ، فضاهای آموزشی