شادی بایبوردی - مدرس گروه معماری دانشگاه شیخ شهاب الدین محمود اهری
سیمین یاقوتی - کارشناسی ارشد معماری

در این قرن انسان بیشتر به سرنوشت آینده کودکان خود احساس توجه می کند و به همین علت نیز در هیچ یک از زمان ها تا به این حد معلومات خود را ناقص نیافته است.همه موجودات زنده در طول زندگی خود دچار تغییر و تحولاتی می شوند.معمولا رًشد بدنی تا زمان معینی پس از تولد ادامه می یابد، ولی رشد جنبه های روانی به ویژه در انسان همواره و به صورت های گوناگون ادامه دارد.رشد انسان در دوره ی کودکی و در همه ی جنب ه ها با سرعتی بیش از دوره ی بزرگسالی ولی به صورت پیوسته ادامه می یابد.رشد انسان در دوره ی کودکی و با گرایش فطری و غریزی به سوی کمال ، متاثر از عوامل درونی و شرایط زیست- محیطی بوده و در شکل گیری خصوصیات انسان در دوره های بعد بسیار موثر است. بدون هیچ تردیدی محوطه های بازی بخشی کامل و جدانشدنی از خاطرات هر کودکی است.کودکان از دید خودشان درباره ی فضا داوری می کنند و واکنش آنها در برابر فضا به خصوص فضاهای بازی متفاوت است.کودکان در مراحل مختلف رشد خود به شیوه های مختلف بازی می کنند و ما نیاز به شناخت این مراحل داریم تا برای هر سن و گروهی فضاهای بازی مناسب خلق کنیم و جلوی محدود کردن کودکان را گرفته و زمینه آشنایی هر چه بیشتر آنها با محیط اطرافشان را فراهم آوریم. پژوهش حاضر به منظور بررسی عوامل موثر در طراحی محوطه های بازی با توجه به روانشناسی رشد کودکان است و روش پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی می باشد که به توصیف و تشریح ابعاد موضوع می پردازد.

کودکان ، روانشناسی ، رشد ، بازی