سمیه محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین، گروه معماری و شهرسازی، قزوین، ایران.
زین العابدین افلاطونیان - مربی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین، گروه معماری و شهرسازی، قزوین، ایران

رشد و شکوفایی اجتماعی هر جامعه تا حد زیادی به تامین امکانات و تسهیلات رفاهی و ایجاد فضاهای مناسب برای استفاده از آن بستگی دارد. این تسهیلات در صورتی به زمینه های رشد اجتماعی کمک میکند که دامنه آن تمام افراد جامعه با نیازهای خاص را در برگیرد. از آنجا که در هر جامعه ای افراد دارای کهولت، ناتوانی، اختلال و معلولیت بخش مهمی از یک جامعه را تشکیل می دهند، عدم توجه به این قشر مهم ضمن اینکه میتواند این قشر را بی انگیزه کند و جامعه را از توان این بخش مهم محروم سازد، هزینه های سنگینی نیز از لحاظ اجتماعی، اقتصادی به کشور تحمیل می کند، لذا برابر سازی فرصتها در بهره گیری از امکانات اجتماعی برای این قشر بسیار حائز اهمیت است. از این رو لازم است با ایجاد امکانات مساوی، زمینه های حضور آنها در جامعه تسهیل شود. هتل به عنوان یک فضای معماری و اقامتگاهی ، روزانه پذیرای تعداد زیادی مسافر دارای معلولیت جسمی- حرکتی است. ایجاد تسهیلات ویژه برای این افراد و تسهیل اقامت آنها علاوه بر ایجاد رضایت اجتماعی، امکان جذب میلیونها مسافر معلول و کمتوان را از سراسر جهان به وجود می آورد که این امر در بخش گردشگری تاثیر بسزایی دارد. در این مقاله نیز سعی شده با بررسی استانداردها و ضوابط و ارائه پیشنهادات طراحی برای افراد معلول جسمی- حرکتی در بخش هتل ، گامی موثر برای بهبود وضعیت این عزیزان در اقامتگاه ها برداشته شود. روش تحقیق، توصیفی_تحلیلی بوده و روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای می باشد. هدف از این پژوهش فراهم نمودن تسهیلات لازم برای افراد دارای معلولیت جسمی و حرکتی است به نحوی که با مناسب سازی محیط های داخلی و خارجی هتل ها، حرکت این افراد بدون نیاز به کمک دیگران صورت گیرد. امید است با بکارگیری این ضوابط و پیشنهادات، ضمن ایجاد زمینه های رضایت و بالطبع مسافرت بیشتر این افراد، بتوان از توان بالقوه ی آنها در جامعه بهره گرفت و همچنین جذب توریست با شرایط فوق نیز برای کشور میسر می گردد.

ناتوانان جسمی_حرکتی ، ضوابط ، استانداردها ، هتل