مونا حسینی بای - دانشجوی کارشناس ارشد ارزیابی و آمایش محیط زیست، دانشگاه محیط زیست
علی جهانی - استادیار گروه علوم محیط زیست و منابع طبیعی دانشگاه محیط زیست
مرجان محمدزاده - استادیار گروه محیط زیست دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

با افزایش سرعت شهرنشینی، نیاز انسان به ارتباط با طبیعت و تجربه کیفیتهای زیباشناختی مانند زیبایی مناظر، هوای تازه، تنوع توپوگرافی و جنگلها در حال افزایش میباشد. لذا کیفیت زیباشناختی سیمای سرزمین به عنوان یک منبع باارزش درخور حفاظت در نظر گرفته میشود. دو رویکرد عینی و ذهنی در ارزیابی کیفیت زیباشناختی سیمای سرزمین مورد استفاده ارزیابان قرار میگیرد که در رویکرد عینی کیفیت بصری سیمای سرزمین با استفاده از ارزشهای فیزیکی و زیستی خود منظر که قابلیت نقشهسازی دارند مانند تنوع شکلزمین، پوشش گیاهی، عوارض آبی و عوارض انسانساخت و در رویکرد ذهنی این ارزشها بر اساس دید انسان، درک و حس او از منظر تعریف میشود. در این مقاله تحلیلی بر رهیافتها و معیارهای عینی و ذهنی کاربردی در ارزیابی کیفیت زیباشناختی سیمای سرزمین صورت گرفته است.

ارزیابی کیفیت زیباشناختی، سیمای سرزمین، ویژگیهای ادراکی، معیارهای زیبایی شناختی