محسن صیدالی - دانشآموخته دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستائی، دانشکده علوم زمین دانشگاه شهید بهشتی تهران، کارشناس آمایش و برنامه ریزی،استانداری تهران
قدیره جهانشاهی - کارشناسی ارشد محیطزیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس، کارشناس برنامه ریزی شهری و آموزش، استانداری تهران
حسن گلمحمدی

آمایش سرزمین، نحوه و چگونگی آرایش، تنسیق و تنظیم فضا میباشد که بازیگران اصلی و عناصر عمده آن را انسان، فضا، فعالیت و منابع تشکیل میدهد. هدف نهایی و غایت آمایش در هر سرزمین تحقق عدالت فضائی از طریق برقراری توسعه متوازن درون و بین مناطق جغرافیائی است. تحقق توسعه منطقهای و حاکمیت برنامهها و اهداف آمایش سرزمین، نیازمند الزامات و ضرورتهائی در ابعاد مختلف محیطی - اکولوژیک، اقتصادی، اجتماعی -فرهنگی، حقوقی - قانونی و نهادی - ساختاری میباشد. در این پژوهش که از نوع توسعه ای – کاربردی میباشد از روش میدانی و کتابخانهای در جهت گردآوری دادهها و از روش توصیفی – تحلیلی برای تجزیه و تحلیل یافته ها بهره گرفته شده است. همچنین این پژوهش در تلاش است تا ابتدا با تبیین ماهیت و اهداف آمایش سرزمین و ابعاد توسعهی منطقهای، وضعیت توسعه منطقه جنوبغرب کشور را به طور اجمالی بررسی نموده و سپس ضرورتها و الزامات ملی، منطقهای تحقق این مقولات را در ناحیه جنوبغرب کشور و با تأکید بر استان چهارمحال و بختیاری مورد واکاوی قرار دهد.

آمایش سرزمین، توسعهمنطقهای، جنوب غرب ایران، استان چهارمحال و بختیاری