مقایسه روش های عددی تحلیل آیرودینامیکی ایرفویل توربین های بادی برای محاسبه ی ضریب برا

از آنجا که پیش بینی بارهای آیرودینامیکی برای طراحی روتور توربین بادی اهمیت فراوانی دارد، در این مقاله به بررسی سه روش عددی مختلف برای این کار پرداخته شده است. روش پنل که به بررسی جریان ایده آل می پردازد، روش لزج-غیر لزج که با کوپل کردن روش پنل و معادلات لایه مرزی اثرات لزجت سیال را در نظر می گیرد و در نهایت استفاده از روش دینامیک سیالات محاسباتی CFD و بکار گیری مدل آشفتگی اسپالارت-آلماراس روش های استفاده شده در این پژوهش هستند. در نهایت نتایج بدست آمده از هر روش با نتایج دیگر روش ها و داده های آزمایشگاهی موجود در مراجع پیشین مقایسه شده است. دو ایرفویل NACA ۴۴۱۲ و NACA ۶۳۴۱۸ که از ایرفویل های متداول در استفاده ی انرژی بادی هستند مورد مطالعه قرار گرفته اند. بر این اساس به ترتیب روش های CFD با بکار گیری مدل آشفتگی اسپالارت-آلماراس، لزج-غیر لزج و پنل در درجه ی بندی دقت برای پیش بینی ضریب برآ، بر مبنای مقایسه با داده های تجربی قرار گرفته اند.

Keywords:

انرژی های تجدید پذیر , توربین بادی , روش پنل , روش لزج-غیر لزج , دینامیک سیالات محاسباتی CFD