بررسی تأثیر پارامترهای مختلف طراحی سیستم های جداسازی لرزهای الاستومری با هسته سربی بر روی عملکرد لرزهای پل ها تحت رکوردهای حوزه نزدیک

پلها بخش مهمی از شبکه حمل و نقل هر کشور و پیوند حیاتی و ارتباطی آنها به شمار رفته و با وجود ساختار سازه ای نسبتاً ساده خود ،نتوانستند تحت زلزله های گذشته، رفتار درستی از خود نشان دهند. با توجه به انواع خسارتهای وارد شده به پلها در زلزله های گذشته ، بررسی عملکردلرزهای پلها ضروری به نظر می رسد. به منظور بهبود عملکرد لرزهای پلهای جدید یا پلهای موجود واقع در نواحی لرزه خیز می توان از جداگرهای لرزهایالاستومری با هسته سربی LRB درسازه برای کاهش تقاضای لرزه ای استفاده نمود. در این مطالعه یک پل جداسازی شده در شهر تهران انتخاب شده واثر جداگرهای لرزه ای و پارامترهای مؤثر در طراحی سیستم جداسازی لرزهای تحت اثر رکوردهای حوزه نزدیک، مورد بررسی قرار گرفته است. پاسخ هاتحت 11 زوج شتابنگاشت از رکوردهای حوزه نزدیک که نشانگر زلزله های طرح و ماکزیمم می باشند مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهدکه بکارگیری سیستم های جداسازی لرزه ای در کاهش پاسخهای لرزه ای تحت اثر رکوردهای حوزه نزدیک مؤثر می باشد. اما پاسخ های سیستم هاینرم تر مقادیر نزدیکتری به مقادیر طراحی را در این زمینه ارائه می کند که نشان دهنده عملکرد بهتر سیستم های ایزولاسیون نرم تحت اثر رکوردهایحوزه نزدیک می باشند.

Keywords:

جداسازی لرزهای , جداگرهای لرزه ای الاستومری با هسته سربی LRB , عملکرد لرزه ای پل ها , رکوردهای حوزه نزدیک , زلزله های طرح و ماکزیمم