هادی استوار - دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج

محیط زندگی تاثیر بسزایی در رفتار و هویت انسان به سمت ارزش های مستتر در خویشتن دارد، هویت هر مکان تابعی از بن مایه های زیستی، کارکردها و نمادهای آن است که به واسطه آن فرد، مکان و گروه خود را از مکان و گروه های دیگر متمایز می کند. نماد نشانگر معنایی پشت ظاهری محدود نیست و دارای اهمیت بسیار در تمدن وهنر اسلامی بوده و این بیان نمادین در حقیقت همواره اشاره به خالق یکتا دارد و خواهد داشت. بررسی عوامل معناساز راهی موثر در القای احساس آشنایی نسبت به فضای معماری است و استفاده از علم نشانه شناسی از بهترین راهکارها در بررسی چگونگی معنادهی به فضا به شمار می آید. در این ارتباط استفاده از المان ها و یادمان های شهری نقش به سزایی در هویت بخشی و خاطره انگیزی فضا خواهد داشت.اما امروزه بسیاری از نمادها و نشانه های هویت فرهنگی به کلی از بین رفته اند یا به شدت کم شده اند، بنابراین باید با تلاشی آگاهانه و با استفاده از نماد و نشانه ها سعی در احیا نمودن هویت و ارزشها داشت.پژوهش حاضر بر اساس روش توصیفی تحلیلی و با استفاده ازمنابع کتابخانه ای نگاشته شده و در آن تلاش شده است تا اهمیت کاربرد نماد و نشانه ها در جهت معنادهی و ایجاد حس هویت و آرامش محیط های شهری در شهرهای ایران مورد بازکاوی قرار گیرد و در نهایت پیشنهادات و راهکارهای اجرایی ارائه شود.

نماد، نشانه، هویت شهری،هویت مکان