فضاهای متعالی در معماری و تاثیر آن بر تعالی روح

در دنیای امروز که هنرمندان، معماران و شهرسازان در سراسر جهان برای مدرن کردن فضاهای شهری تلاش می کنند هنوز هم نمی توانند بدون توجه به سبک معماری اسلامی - ایرانی قدم از قدم بردارند. به اعتراف بسیاری ازمعماران و هنرمندان برجسته جهان، سبک معماری اسلامی-ایرانی یکی از الهام بخش ترین منابعی است که این افراد برای ارائه آثار هنری خود در گوشه و کنار جهان همواره به آن مراجعه کرده اند که داشتن دوعنصر صفا و تعالی از ویژگی بارز این سبک معماری می باشد که یک مقوله کاملا کیفی و بدون وابستگی به کمیت به شکل امروزی می باشد. به عنوان مثال یکی از ویژگی های بارز معماری اسلامی-ایرانی وجود فضاهایی برای حفظ حدود شرعی محرم و نامحرم است، چنانچه «حریم» و «هشتی» در خانه های قدیمی حرمت درون و بیرون خانه را حفظ می کرد پس در پاسخ به این سوال که آیا ارتباطی بین فضای مقدس و تعالی روح وجود دارد؟ به جرات می توان گفت که یک ارتباط معنایی وجود داد در این تحقیق که به روش تحلیلی و توصیفی می باشد برانیم که نشان دهیم انسان به عنوان یک موجود مختار و داشتن عقل و درایت می تواند د رارتباط و تعامل یا محیط و مکان های در دسترس خود نقشی اساسی را در پرورش روح و تعالی خود داشته باشد. آثار معماری به عنوان نمادهای فرهنگی، سیاسی و اجتماعی یک کشور شناخته می شوند. تمدن های تاریخی نیز نخست از طریق همین آثار معماریی ظهور یافته اند، ساختمان هایی چون تخت جمشید، اهرام ثلاثه مصر، کالا سیوم روم از جمله چنین آثاری محسوب می شوند. آثاری که پیوند دهنده مهم خود آگاهی های اجتماعی بوده اند و شهرها، مذاهب وفرهنگ ها را از طریق همین یاد واره ها به نسل های آینده شناسانده اند.

Keywords:

انسان معتقد , فضاهای مصفا , محیط موثر , تعالی روح , آرامش درون