ملاحظات طراحی معماری در محیط های درمانی ارتقا یافته از طریق روانشناسی محیط

بحث ارتقا کیفیت درمان در قرن اخیر به طور چشم گیری گسترده شده است، این امر منجر به ایجاد تغییرات قابل ملاحظه ای در طراحی محیط های درمانی و تاثیرات مثبتی در روند بهبودی افراد شده است. در گذشته پزشکان و پرستاران مخاطب اصلی طراحی محیط های درمانی بودند،اما امروزه در طراحی این محیط ها، بیماران و خانواده شان در مرکز توجه قرار می گیرند. متعاقبا پرسنل از کارکردن در چنین محیط های ارتقا یافته ای بهره می برند. هدف از این مطالعه ارائه مجموعه ای ساختار یافته از راه کارهای کاربردی در جهت طراحی معماری محیط های درمانی ارتقا یافته از طریق روانشناسی محیط است. روش تحقیق در این مطالعه تحلیل محتوای مطالب جمع آوری شده است و برای جمع آوری داده ها از جست وجوی نظام مند در کتاب ها و مقالات فارسی و انگلیسی استفاده شده است. پس از تفکیک مدارک جمع آوری شده چند مورد از ان ها گزینش و پس ازتحلیل ،تفسیر و تعمیم مطالب، یافته های مطالعه در دسته بندی کلی ساختار دهی وگزارش شد. در یافته های این مطالعه، 7دسته راهکار( 1-کیفیات محیطی2- خصوصیات محیط هایی که از جنبه ی روانی موجب ارتقا کیفیت درمان می شوند3- تاثیر استرس برافراد در محیط های درمانی4- سرگرمی های مثبت و حواس پرت کن5- طراحی داخلی کلینیک و مطب پزشکان6- به کار بستن طراحی مبتنی بر شواهد برای دستیابی به یک محیط درمانی ارتقا یافته هماهنگ کردن ویژگی های محیط درمانی ارتقا یافته از طریق روانشناسی محیط با پروژه کلی برای دستیابی به محیط درمانی ارتقا یافته ازطریق روانشناسی محیط تعیین شده است.

Keywords:

روانشناسی محیط , معماری محیط های درمانی , مراکز درمانی , معماری