تبیین نقش پیاده راه در توسعه پایدارشهر(نمونه موردی خیابان طالقانی شرقی بجنورد)

امروزه به شدت بر توسعه پایدار و توجه به آن در ابعاد مختلف زندگی انسان ها تاکید گردیده است و اقدامات علمی و عملی بسیاری جهت جایگزینی روش های سازگار با محیط زیست بجای توسعه های خطی درحال انجام می باشد. در نگارش این مقاله مهم ترین منابع و تارنگارهای مرتبط با مفاهیم توسعه پایدار و حرکت پیاده مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت نقش پیاده راه ها در توسعه پایدار شهر ها و اصول پیشنهادی جهت ایجاد یک محدوده مدار پایدار تبیین گردیده است و این مقاله ماهیتا کاربردی بوده و به روش توصیفی-تحلیلی به موضوع خواهدپرداخت. برای تحقیق از روش اسنادی و روش هایی مبتنی بر مطالعه میدانی با بهره گیری از مدل SWOT استفاده شده است و منطقه مورد مطالعه خیابان طالقانی شرقی محدوده ی چهار راه هفده شهریور تا میدان شهید می باشد، تحقیق حاضر نشان می دهند که پیاده روی یکی از پایدار ترین روش های حمل و نقل بوده و می تواند از جنبه های مختلف کالبدی، اجتماعی، زیست محیطی، فرهنگی، اقتصادی وسیاسی سبب توسعه پایدار شهر ها گردد. همچنین پیاده راه ها که بستر اصلی حرکت پیاده هستند، در سطح شهرها همانند کانون های رشد عمل کرده و تاثیر بسزایی در اصلاح و تحریک فضاهای پیرامونی خویش ایفا می نمایند و در این راستا می توانیم از تنوع در طول مسیر(کاربری-فعالیت-کالبد) دسترسی آسانتر(ارتباط پیاده راه با محیط اطراف) و افزایش امنیت در طول مسیر (ایمنی در مقابل سواره- امنیت پیاده در محیط) به عنوان ابزاری که در جذب شهروندان موثر است استفاده کنیم که همه این موارد به افزایش پایداری پیاده راه کمک می کند.

Keywords:

پیاده راه , شهر , پایداری , توسعه پایدار , بجنورد