داریوش غیبی - مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان، گروه معماری ،ایران
لیلا نظر رشیدی - دانشجوی کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی ،واحد ارسنجان، گروه معماری

در کشورهای در حال توسعه با توجه به گسترش جمعیت و ارتقاء تکنولوژی نسبت تعاملات فیزیکی افراد به صورت چشم گیری کاهش یافته و افراد رو به فضای مجازی جهت تعاملات اجتماعی اورده اند. این امر ضربه جبران ناپذیری به بدنه جامعه وارد می کند. میزان موفقیت فضاهای شهری با میزان استفاده از ان فضا و حضور انسان رابطه دو سویه ای دارند و بریکدیگر تاثیرگذار هستند. از این رو یکی از مهم ترین فضاهای شهری که افراد جهت خرید و اوقات فراغت به آن رجوع می کنند، مجتمع های تجاری می باشد، مجتمع های تجاری مدرن نیز از قالب خطی و بازاری جهت تعامل و راحتی بیشتر افراد در یک مکان به صورت متمرکز طراحی و ارایه گردیده است که هدف اصلی آن متمرکز کردن افراد در یک مکان و ایجاد و تقویت قرارگاه های رفتاری جهت تعاملات اجتماعی می باشد. در پژوهش حاضر تلاش گردیده با روش مطالعات کتابخانه ای و بررسی اسناد مدارک موجود در وهله اول به نظریه های مرتبط به نقش قرارگاه های رفتاری در ارتقاء تعاملات اجتماعی در مجتمع های تجاری بپردازیم. ونهایتا به خلق فضاها با عملکردهای جدید در درون مجتمع های تجاری(پاتوق موسیقی، فضاهای نمایشگاهی، فضاهای بازی فضاهای سبز، کارگاه هنر) پرداخته خواهد شد.

روابط اجتماعی، مجتمع تجاری، الگوهای رفتاری، حس دلبستگی