امیر عبداللهی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران سازه دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان
علی پوراربابی - عضو هیت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زابل

درطی قرن گذشته بتن به عنوان مهمترین مصالح ساختمانی و به دلیل ویژگیها و خواص مدید آن از اهمیت فراوانی برخوردار بوده است .در طی سالهای اخیر همواره افزودنیهای فراوانی برای بهبود خواص بتن به مهندسان معرفی گردیده اند از مهمترین و مفیدترین این افزودنیها پوزولانهای میکروسیلیس و نانوسیلیس هستند. این افزودنیها با تاثیر بر ریزساختار بتن و بهسازی آن باعث به تاخیر افتادن رخداد میکرو ترک ها بخصوص در نواحی انتقال مرزیITZ می گردند. ناحیه انتقال مرزی مهمترین قسمت در شکست بتن می باشد که بیشتر ترکها از آن آغاز می گردند این ناحیه شامل مرز سنگدانه است که خصوصیات آن اثر مستقیم در مقاومت بتن می باشد.در این تحقیق تلاش گردیده است تا اثر افزودنی های پوزولانی فوق بر بتن و ناحیه انتقال مرزی مورد بررسی قرار گیرد .جهت انجام این امر نمونه های بتنی حاوی 2 تا 12 درصد میکروسیلیس ، 0.25 تا 2 درصد نانوسیلیس در سنین مختلف و با نسبت هایمختلف آب به سیمان از 40 تا 50 درصد ساخته شدند. این نمونه ها به زیر میکروسکوپ الکترونی روبشیSEM قرار داده شده و درآنها ناحیه انتقال مرزی پیدا گردید و به بررسی ناحیه انتقال مرزی پرداخته شد. همچنین برای تکمیل کار به بررسی خواص مکانیکی و دوامی بتنهای حاوی نانو سیلیس و میکروسیلیس با آزمایشهایی مانند مقاومت فشاری، نفوذ و جذب آب، بتن پرداخته شده است

نانوسیلیس،میکروسیلیس , SEM،ITZ