مژده محبی صدر - دانشجوی کارشناسی ارشد سیستماتیک اکولوژی دانشگاه شهید بهشتی
صدیقه رحیمی - دانشجو کارشناسی ارشد سیستماتیک اکولوژی دانشگاه شهید بهشتی
احمدرضا محرابیان - استادیار دانشکده علوم زیستی دانشگاه شهید بهشتی
مسعود شیدایی - استاد دانشکده علوم زیستی دانشگاه شهید بهشتی

ارزیابی الگوی پراکنش تاکسونها یکی از اقدامات اساسی در اجرای برنامه های حفاظتی گونه ها می باشد. تاکسون های خانواده Onagraceae با داشتن ترکیبات با ارزش دارویی دارای پراکنش گسترده ای در مناطق آسیا، اروپا، آمریکای شمالی، آفریقا و استرالیا می باشد. این خانواده دارای 22 گونه از 4 جنس و دارای یک گونه اندمیک ( E.rechingeri) در ایران می باشد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که مهمترین نقاط پراکندگی این جنس در ایران مناطق شمال و شمال غرب کشور می باشد. تاکسونهای این خانواده براساس معیارهای منطقه ای اتحادیه جهانی حفاظت IUCN در طبقات بحرانی، در معرض انقراض، آسیبپذیر، نزدیک به تهدید و فاقداطلاعات قرار می گیرند. تخریب زیستگاه ها بزرگترین عامل تهدید این تاکسون ها در ایران محسوب می گردند.

الگوی پراکنش، بید علفی جغرافیای گیاهی، حفاظت