مریم شفیعی - کارشناس گروه زیست فناوری جهاد دانشگاهی صنعتی اصفهان
هومن سراج

کشورها و ملت ها وظیفه دارند و می توانند برای ادامه حیات انسانی خود و بالندگی آن و تکامل معنوی خویش و رسیدن به سعادت دنیوی و اخروی خود محیط زیست فرهنگی خود را مهندسی و مدیریت کنند. عناصر و مولفه های حیات بخش آن را تقویت نمایند و از نفوذ و ورود عناصر آلاینده و مخرب محیطهای زیست فرهنگی دیگر ممانعت نمایند. در این راستا و نظر به تصریح اصل مترقی پنجاهم قانون اساسی کشوردر حفاظت از محیط زیست به عنوان یک وظیفه عمومی که همگان بودن آن را در ضمیر خود نهفته دارد و نیز با توجه به این که آموزش یکی از موثرترین مولفه های تأثیرگذار بر توسعه پایدار هر کشور است. بدیهی است اموزشها و فرهنگ سازی زیست محیطی زمانی به تحکیم اخلاق زیست محیطی در جامعه منجر می گردد که بر پایه تحقیقات و پژوهش کافی بنا شده و فعالیتهای در حال اجرا براساس اصول علمی و روشهای اثربخش دنبال گردد.

فرهنگ، آموزش، محیط زیست و منابع طبیعی