مریم حبیبی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
افشین عادلی - استادیار دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
سیدمهدی اجاق - استادیار دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
مهدی عبدالهی - دانشجوی دکتری دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم دریایی و منابع طبیعی نور

بسته بندی از راهکارهای موثر و مهم حفاظت ماده ی غذایی در برابر تغییرات نامطلوب شیمایی و میکروبی است. همچنین مواد بسته بندی به عنوان یک محافظ فیزیکی محصول بوده و با ایجاد شرایط فیزیکوشیمیایی مناسب منجر به افزایش ماندگاری موادغذایی میگردند. ولی مشکلات زیست محیطی جبران ناپذیری درنتیجه تولید حجم وسیعی از ضایعات غیر قابل بازیابی درسطح جهانی ایجاد میکنند. از این رو، روشهای جدیدتری نظیر پوشش دادن موادغذایی با فیلمهای خوراکی متشکل از پلیمرهای طبیعی بدست آمده از منابع مختلف نیز بکار گرفته میشوند. فیلمها و پوششهای خوراکی در مقایسه با پلیمرهای سنتزی میتوانند به عنوان حامل برای افزودنی ها و ترکیبات مختلف مانند مواد ضدمیکروبی، آنتی اکسیدان ها وغیره عمل کنند که در این حالت به آنها بسته بندی فعال گفته می شود. بسته بندی فعال نوعی بسته بندی است که علاوه برداشتن خواص بازدارندگی اصلی بسته بندی های معمول مانند بازدارندگی در برابر گازها و بخارآب و تنش های مکانیکی با تغییر شرایط بسته بندی، ایمنی، ماندگاری و یا ویژگی های حسی ماده غذایی را بهبود می بخشد و در عین حال کیفیت ماده غذایی حفظ میگردد. فعالیت آنتی میکروبی بسته بندی مواد غذایی نباید مربوط به جلوگیری از ورود عوامل خارجی به داخل بسته بندی باشد، بلکه باید مانع یا کاهش رشد عوامل میکروبی روی سطح مواد غذایی و افزایش طول عمر نگهداری مواد غذایی شود. مواد ضدمیکروبی نانو درمقابل وزنی که دارند، دارای سطح و نسبت سطح به حجم زیادی می باشند. بنابراین تصور می شود که سیستم های بسته بندی نانو کامپوزیت به صورت کارآمدی فعالیت ضد میکروبی دارند. اکسیدهای فلزی مانند اکسید روی، اکسید تیتانیوم و منیزیم به طور گسترده برای ساخت پوشش ها و نانو کامپوزیتهای زیستی به دلیل ایمنی وخاصیت ضدمیکروبی خود در فعالیتهای انسانی و حیوانی بسیارمورد توجه قرار گرفته اند.

بسته بندی، خاصیت ضد میکروبی، فیلم، نانوذرات اکسید روی