نقش قدرت هوایی در ارتقاء اثر بخشی سامانه ی فرماندهی و کنترلC4I2SR

شکی نیست که وجود سامانه ی فرماندهی و کنترل مؤثر برای حفظ ثبات ملی در یک نظام سیاسی، ضرورت اجتناب ناپذیری می باشد. نظام های سیاسی از تمامی منابع موجود و در دسترس، برای اعمال حاکمیت خود از طریق سامانه ی فرماندهی و کنترل ملی بهره می گیرند و طبعاً هر چقدرنرخ تولید دانش و فنآوری یک ملت رشد بیشتری داشته باشد، بازده سامانه ی فرماندهی و کنترل ملی نیز افزایش می یابد. یکی از منابع ملی هرکشوری، قدرت هوایی آن است. تحولات و رخدادهای دهه های اخیر حاکی از بسط قدرت هوایی نه تنها در ابعاد نظامی، بلکه در ابعاد مؤلفه ی قدرت ملی کشورها می باشد. سؤالی که درذهن پژوهشگر وجود داشته، چگونگی نقش قدرت هوایی در ارتقاء اثربخشی سامانه ی فرماندهی و کنترل ملی در سه حوزه ی مدیریتی، جمع آوری و فنآوری بوده است. برای تبیین این چگونگی، ابتدا ماهیت، مؤلفه ها و عناصر قدرت هوایی همراه با شناختاجزاء سامانه ی فرماندهی و کنترل در قالب ادبیات پژوهش تشریح شده و سپس ارزش های محوری هر کدام مشخص گردیده. نوع این پژوهشکاربردی بوده که به روش توصیفی موردی-زمینه ای و با رویکرد کیفی انجام و تلاش شده تا هدف کلی پژوهش، یعنی تبیین نقش قدرت هوایی یک کشور در ارتقاء سامانه ی فرماندهی و کنترل ملی، به صورت تطبیق ارزش های محوری هر یک، مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گیرد. نتایج به دست آمده، نشان می دهد که قدرت هوایی با برقراری پست فرماندهی هواپایه، ارائه دانش و آگاهی فراگیر صحنه ی نبرد، قراردادن مراکز تصمیم گیری و تصمیم سازی در مکان مناسب، تأمین سرعت و برد برای شناسایی به موقع، حفظ چالاکی و دسترسی جهانی برای فرآیند جمع آوری و انتقال سریع اطلاعات جهانی همراه با نفوذ به فراتر از قلمروهای خودی با میزان تحرک بسیار بالا، استفاده از حساسه های فوق مدرن و تشکیل زنجیره ی اطلاعاتی فراگیر و مؤثر، به کارگیری منابع گوناگون پردازش و تهیه اطلاعات امن و مؤثر همراه با استقرار نیروها و تجهیزات در مکان و زمان مناسب؛ نقش بسیار قابل توجهی در ارتقاء اثربخشی حوزه ی مدیریتی سامانه ی فرماندهی و کنترل در سه حوزه ی مدیریتی، جمع آوری و فنآوری داشته باشد.

Keywords:

قدرت هوایی , سامانه ی فرماندهی و کنترل , ثبات ملی , قدرت ملی