بازنگری فرآیند نگهداری و تعمیر ناوگان هوائی در نهاجا بر اساس وضعیت لحظه ای

نظارت مستمر و پایش هواپیما و تشخیص عیب قبل از مختل شدن قابلیت پروازی، از اهداف بلند مدت صنایع هوائی میباشد. بدلیل ماهیت پیچیده وبعضاً ناشناخته عوامل در بروز صوانح هوائی، تعیین دقیق بازدیدهای محافظهکارانه روزانه، ماهانه و یا سالیانه سبب ایجاد هزینه های زمانی،کاری و اقتصادی بالائی میگردد. علاوه بر این در هواپیماهای مسن، در حالی که توان عملیاتی و کارائی مربوطه رو به کاهش است، هزینه های ناشی از تعدد بازدیدهای دورهای، افزایش چشمگیری مییابد. برای مثال در چنین شرایطی، استفاده از روش های مرسوم تست های غیر مخرب در بخش سازه که تنها ابزار پایش سلامت هواپیما میباشند، بدلیل صرف زمان، هزینه و زمینگیر شدن هواپیماها، مشکلات جدی را سبب می شود. در این مقاله، با در نظر داشتن وضعیت فعلی ناوگان هوائی نهاجا در بخش تعمیر و نگهداری و عدم ارتباط آن با شرکتهای سازنده هواپیما و در نتیجه به روز نبودن نشریات فنی و نیز با بهر هگیری از دست آوردهای تکنولوژی در شاخه مهندسی الکترونیک و رایانه طی سه دهه اخیر، ضمن بررسی مدل تعمیر و نگهداری موجود، مدلی مکمل جهت پایش وضعیت لحظهای بصورت تئوری ارائه میشود. در این مدل وضعیت سلامت هواپیما بویژه در نقاط حساس، نه در بازههای زمانی مشخص بلکه در هر لحظه از زمان و در حین پرواز رصد میگردد. در واقع توسط این مدل با اندازه گیریهای لحظهای پارامترهای مورد نظر توسط مجموعهای از حسگرها، میتوان شرایط بازدیدهای آنی را در هر لحظه میسر نمود و نسبت به تعمیر، تعویض و یا ممانعت از پرواز تصمیم گیری نمود.

Keywords:

تعمیر و نگهداری , قابلیت پروازی , نظارت لحظه ای , حسگر , پایش سلامتی