مقایسه روش های نرخ تصادفات و نسبت درگیری به منظور شناسایی واقع بینانه پارامترهای بحرانی حوادث ترافیکی

امروزه بررسی عوامل مختلف نرخ تصادفات بر اساس مواجهه مستقیم نیاز به داده هایی مثل داده حجم ترافیک ،مسافت سفرو زمان سفردارد که دستیابی به این داده ها کار مشکلی است و از طرفی نمی تواند مواجهه و نرختصادفات گروه های خاص )مثلاً گروه های سنی، شغلی و جنسیتی راننده( را محاسبه نماید نسبت درگیری بر اساس مواجهه غیرمستقیم، روشی است که می تواند بر مشکلات ناشی از روش نرخ تصادفات فائق آیدهر چند بر این روش اندازه گیری نیز ایرادهایی وارد است ولی ویژگی های مطلوب این روش در قیاس با محدودیت های کم آنان سبب می شود تا بتوان از آن در کنار دیگر روشهای اندازه گیری به رور فراوان استفاده بردن نتایج این پژوهش نشان می دهد که شناسایی پارامترهای بحرانی دخیل در حوادث ترافیکی بر اساس روش نسبت درگیری در قیاس با روش نرخ تصادفات به جهت شناسایی واقع بینانه و هم به جهت اعمال پارامترهای مختلف و متنوع از خصوصیات راننده وسیله نقلیه، دقیق تر، جامع تر و قابل اعتمادتر است

Keywords:

سرعت جریان نرخ تصادفات , نسبت درگیری , حوادث ترافیکی , مواجهه مستقیم , مواجهه غیرمستقیم