مینا دلارام - کارشناس ارشد مدیریت بازرگانی دانشگاه فردوسی مشهد
جلال دلارام - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع دانشگاه صنعتی شریف

امروزه بهرهوری انرژی از جمله مباحثی است که روز به روز در میان سازمان ها اهمیت بیشتری می یابد. چالش های این حوزه زمانی کهسازمان ها به دنبال افزایش تولید در عین پایین نگه داشتن سطح استفاده از منابع هستند، بیش از پیش خود نمایی می کند. از طرفی در سالهای اخیر به ندرت روشی برای یکپارچه سازی فعالیت های سازمان در راستای افزایش بهرهوری ارائه شده است. استاندارد بین المللی ایزو50001 با هدف مدیریت انرژی تنها ملزوماتی کلی را برای ساختار های عملیاتی و سازمانی در سطوح تولیدی و غیر تولیدی ارائه می کند.همچنین اغلب به دلیل عدم آگاهی کافی از دانش و تکنولوژی روز در حوزهی مدیریت و بهرهوری انرژی، فرآیند هایی در سازمان ها وجوددارند که عامل اصلی مصرف بالای انرژی در هر دو سطح تولیدی و غیر تولیدی هستند. این فرآیند ها به دلیل داشتن زیرساخت هایی نامناسبو همین طور عدم کنترل های لازم روی رفتار آن ها باعث بروز مشکلاتی به خصوص در حوزه مصرف انرژی می شوند. از این رو با توجه بهسابقه ی درخشان سیستم های یکپارچه به خصوص در ایجاد بهبود های بنیادی، نیاز به سیستمی یکپارچه برای رفع این مسائل ضروری بهنظر می رسد. از آن جا که سنگ بنای هر سیستم یکپارچه را می توان یک سیستم مدیریت دانش دانست، دانش ها و مهارت های حوزه عملکردانرژی از قبیل تولید، مصرف و بهرهوری را باید در این گونه سیستمی مورد توجه قرار داد. رویکرد ارائه شده در این مقاله به دنبال روشیسیستماتیک برای شناسایی پتانسیل های موجود در سازمان برای افزایش بهرهوری انرژی است. این رویکرد نیازمند تحلیلی دقیق از ابعادساختاری و فنی فرآیند های موجود در سازمان است. در نهایت تحلیل ها و بررسی ها با اطلاعات پایگاه داده ترکیب شده و به کمک یکسریاز معیار ها مورد سنجش و ارزیابی قرار می گیرد. به کمک روش ارائه شده سازمان ها قادر خواهند بود تا اطلاعات خود را در حوزه انرژیمستند سازی کرده، به روز نموده و در مسیری پیوسته برای ایجاد بهبود در استفاده از منابع گام بردارند.

بهرهوری فرآیند ها، مدیریت انرژی، ایزو 50001 ، بهبود مستمر