لقمان توتونچی - دانشجوی ارشد جغرافیای برنامه ریزی شهری – مسکن – دانشگاه تهران

با توجه به ضرورت بهره برداری بهینه از ظرفیت های درونی شهرها در برنامه ریزی توسعه شهری، سیاست های ساماندهی پهنه های شهری فرسوده در همین راستا و به « بررسی نظام مداخله بهینه برای ساماندهی پهنه های فرسوده شهر تهران » موضوع بررسی علمی و عملی قرار گرفته است. پروژه پیشنهاد مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران توسط مهندسین مشاور طرح و آمایش به انجام رسیده است. نتایج مطالعات تحقیق نشان میدهد که در منطقه سیروس شهرداری تهران مسئولیت نظام ساماندهی پهنههای فرسوده شهری با مدیریت شهری است. براساس یافتههای پروژه، بررسی عوامل مؤثر در ایجاد فرسودگی نشان میدهد که فرسودگی به سبب عوامل متعدد حادث میشود و از این رو در تعیین شاخص های شناسایی پهنه های شهری فرسوده، توجه به یک عامل کافی نیست و عوامل مدیریتی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی نیز میبایست در نظر گرفته شود. بر این اساس نظام مداخله یکپارچهای پیشنهاد گردیده و در زمینه چگونگی تأمین منابع مالی برای ساماندهی پهنه های شهری فرسوده از طریق اقداماتی چون تجمیع، ایجاد شرکت های تعاونی ساکنین، استفاده از کمکهای دولت و... و همچنین راههای جلب مشارکت مردمی برای پروژه های ساماندهی پهنه های فرسوده راهکارهایی پیشنهاد شده است. نکته مهم توجه به این مسئله است که هر گونه اقدام در جهت ساماندهی پهنه های فرسوده از یک سو مستلزم سیاستگذاری، برنامهریزی و برخورداری از مدیریت اجرایی هماهنگ است و از دیگر سو نیازمند مشارکت فعالانه و همه جانبه مردم با مدیریت شهری است.

بافت فرسوده، پهنه های فرسوده، تهران، ساماندهی، معاصرسازی، نظام مداخله