ندا زرندیان - کارشناس ارشد مدیریت جهانگردی برنامه ریزی و توسعه
علی اکبر امین بیدختی - عضو هیئت علمی دانشگاه سمنان
علی اصغر شالبافیان - عضو هیئت علمی دانشگاه سمنان

دهه ی 1991 همراه با ایجاد نگرشی نوین در گردشگری تحت عنوان گردشگری حامی فقرا همراه بود. رویکردی که به استفاده ابزاری از سفر درراستای کاهش فقر می پردازد. اهمیت این رویکرد نه تنها به واسطه نقش آن در توسعه پایدار بلکه به موجب حل معضل فقر، توانست، توجه بسیاری از کشورهای در حال توسعه را به خود جلب نماید. در این راستا کشورها یا به بررسی آثار سفر بر کاهش فقر پرداخته و یا تبیین پروژه هایی ملی در این راستا را مدنظر قرار داده اند. در ارتباط با کشور ما و با توجه به سابقه برگزاری اردوهای جهادی در کشور، می توان این اردوها را به عنوان نمونه ای از پیش تعیین شده با ماهیت حامی فقرا مورد بررسی قرار داد. از اینرو پژوهش حاضر ضمن بررسی پیشینه گردشگری حامی فقرا و اردوهای جهادی در کشور، به تبیین ارتباط میان این دو نیز خواهد پرداخت. بدین منظور از اسناد و مطالعات پیشین به منظور گردآوری داده استفاده شد. نتایج به وضوح اعتبار اردوهای جهادی را به عنوان نمونه ای از گردشگری حامی فقرا تایید می نماید. به عبارت دیگر با توجه به جدید بودن مفهوم رویکرد حامی فقرا و امکان توسعه ابعاد آن می توان اردوهای جهادی را یکی از شاخص های گردشگری حامی فقرا به شمار آورد.

گردشگری حامی فقرا، اردوهای جهادی، فقر، ایران