بررسی رابطهی شاخصهای فردی و سطح فرهنگ ترافیک نمونه موردی؛ شهر اهواز

امروزه با تشدید روند فزاینده تراکم جمعیت های انسانی در محدوده های مکانی محدود از یک سو و اهمیت یافتن عامل زمان در فرآیند جابه جایی های انسانی از دیگر سو، رفت و آمدهای گروه های انسانی در طی شبانه روز در بسیاری از مراکز جمعیتی تبدیل یه یک مساله شده است. هر چند این مساله هم اکنون در کلان شهرهای جهان به واقعیتی عیان و آشکار بدل گردیده، اما باید توجه داشت که سیر مهاجرت های مداوم به سوی شهرها از یک سو و افزایش وسایل حمل و نقل از سوی دیگر، شهرها و مراکز زیستی دیگر را نیز در معرض این مشکل قرار داده است. پدیده ی ترافیک بر این اساس به یک مسئله اجتماعی تبدیل می شود که بر فعالیت های اجتماعی اثر گذار است. این نوشتار از شهروندان شهر اهواز در مورد وضعیت ترافیک این شهر نظرسنجی شده است که اطلاعات با روش پرسشنامه به دست آمده و با SPSS تحلیل شده است. و نتایج به دست آمده از پرسشنامه ها بر اساس سه متغیر سن،جنس و وضعیت تحصیل نشان می دهد که در شهر اهواز بین سن و وضعیت ترافیک رابطه ی معناداری وجود ندارد، یعنی رضایت از وضعیت ترافیک و سن هیچ رابطه ای با هم ندارند و همه ی رده های سنی از وضعیت ترافیک این شهر ناراضی هستند ولی بین جنسیت و وضعیت ترافیکی این شهر رابطه ی معناداری وجود دارد. بدین گونه که زنان بر حسب ویژگی های روانی-اخلاقی ویژه ی خود وضعیت ترافیکی نا به سامان شهر اهواز را تنها به شهرداری، پلیس و غیره نسبت نمی دهند بلکه عدم آگاهی، مشکلات اقتصادی و روانی موجود در زندگی افراد، مشکلات محیطی از جکله آسفالت و غیره را در بروز وضعیت ترافیکی شهر اهواز موثر می دانند و همچنین بین تحصیلات و نگرش به وضعیت ترافیکی این شهر رابطه معناداری وجود دارد به طوری که با افزایش تحصیلات، آگاهی و نگرش به ترافیک بهتر و بیشتر است.

Keywords:

برنامه ریزی شهری , مدیریت ترافیک , فرهنگ