تاثیر فرهنگ بر معماری بومی عشایر شهرستان ممسنی

در گذشته روح فرهنگ دارای ثبات بیشتر، بدون پویایی بود. تمایزهای قبیله ای، قومی،نژادی،فواصل، مرزهای عبورناپذیر طبقاتی، وابستگی به اقلیم، سرزمین، آیین ها تاثیر خود را روی شکل و فضای معماری بر جا می گذاشت این ویژگی ها موجب پیدایش تفاوت های شکلی متمایزی در الگوهای زندگی، فضاهای زیستی می شد ولی تحولات قرن حاضر موجب دگرگونی و تغییراتی در بین برخی جلوه های زندگی و فرهنگ جامعه شد. حرکت و روند معماری سنتی باز ایستاد و از طرفی به علت سرعت وقوع تحولات، فرصت تطابق با فرهنگ را پیدا نکرد. در حالیکه تحولات در کشورهای اروپایی گام به گام صورت گرفته بود و آنها تا حد زیادی تغییرات را به راحتی جایگزین کردند. حال اگر برای دوباره جان گرفتن فرهنگ و معماری کشورمان عوامل اساسی آن شناخته شوند و به حیات خود ادامه خواهند داد. در کشور کهن ایران، عشایر طیف گسترده ای از جمعیت ایران را شامل می شود و فرهنگ ژرف آن ها ریشه در تاریخ پرافتخار این مرز و بوم دارد. شهرستان ممسنی با توجه به دارا بودن موقعیت محیطی،فرهنگی و وجود موانع سرشار طبیعی،انسانی،جاذبه های تاریخی و مذهبی توانمندی های منحصر به فردی را در خود جای داده است. مقاله حاضر سعی دارد که به این مساله پرداخته و در این راستا مطالبی را ارائه نماید. در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی، ابتدا به بررسی تحقیقات و اسناد پیشین در زمینه تعریف فرهنگ و معماری بومی، و تاثیر این دو بر هم می پردازد، سپس با استفاده از تحلیل تحقیقات انجام شده، تاثیر فاکتورهای مهم بر تحقق این هدف تبیین می گردد تا ارتباط بین موضوعات مختلفی که شناسایی شده اند پیدا شود.

Keywords:

فرهنگ , عشایر , فرهنگ بومی , شهرستان ممسنی