ارتقاء کیفیت بی نام ساحل بندرعباس باتاکید برقابلیت پیاده مداری

یک کیفیت محوری وجود دارد که مبنای اصلی حیات و روح هرانسان بنا یا طبیعت بکر است این کیفیت عینی و دقیق است اما نمیتوان نامی برآن گذاشت شکل دهی به فضاهای شهری متاثر ازنگاه طراحان و برنامه ریزان به انسان و جهان است تحولات گسترده دربافت کلان شهرهای آنرا دچار تغییرات کالبدی پیش یبنی نشده ای کرده و برنامه ریزی آن را بامشکل جدی مواجه کرده است ازطرفی به دنبال الودگی هوا که متاثر ازمصرف بالای سوختهای فسیلی دردنیای امروز است سیاست کاهش استفاده ازوسایل نقلیه شخصی میتواند راه حل باشد و این موضوع باطراحی و تقویت فضاهای پیاده امکان پذیر می باشد خیابانهای پیاده شهری یکی ازموارد توجه ترین مکانهای عمومی است که دربسیاری ازکشورهای توسعه یافته به عنوان سرزنده ترین فضاهای شهری به اجرا درامده است چنین مکانهایی به دلیل دربرداشتن فعالیت های اجتماعی علاوهب رافزایش روابط چهره به چهره افراد موجب تشویق شهروندان به پیاده روی و استفاده کمتر ازخودرو شخصی میشوند دراین تحقیق یکی ازخیابانهای شهربندرعباس که ازجنبه های ساحلی بودن اهمیت دارد انتخاب گردیده و امکان تبدیل آن به یک خیابان پیاده با امکانات مکفی بررسی شده است

Keywords:

کیفیت بی نام , پیاده مداری , سرزندگی , لبه , ساحل بندرعباس