ارزیابی تاثیر رشد ارتفاعی ساختمان درمقایسه باگسترش افقی بنا درکیفیت بهره وری انرژی

کاهش مصرف انرژی، اصلاح الگوی مصرف انرژی، روشهای صرفهجویی در انرژی و ... عناوینی هستند جهت یادآوری محدود بودن منابع انرژی و لزوم دستیابی به معماری پایدار. بخش ساختمان تاثیر قابل توجهای بر روی انرژی و محیط پیرامون دارد تحقیقات نشان داده است که 30 تا 35 درصد مصرف انرژی در کل کشور را در بر میگیرد. برای اصلاح الگوی مصرف انرژی نیاز به اصلاح امور در بخشهای زیرساختی احساس میشود. این امر در ساختمان به اشکال مختلفی از جمله عایقکاری، سایهاندازی در بنا، بهرهگیری از مصالح بهینه در ساختمان و ... نمود پیدا میکند، اما با توجه به نیاز زیرساختی در این بخش، اولین گام در دستیابی به یک معماری پایدار طراحی صحیح و اصولی یک بنا میباشد و بدون رسیدن به این موهم اجرای فعالیتهای کاهش انرژی در حالت کمینه خود خواهند بود. یکی از اصول طراحی ساختمانی پایدار که در حالت بهینه مصرف انرژی قرار دارد، کاهش سطح تماس بنا با محیط خارجی است. این مقاله سعی دارد تا با بررسی تاثیر رشد ساختمان در جهت عمودی بر بهرهوری انرژی در مقایسه با رشد افقی بنا به ارائه راهکاری در این زمینه بپردازد. لذا در ابتدا به ارائه تعاریف ساختمانهای پایدار و بررسی چند نمونه موفق پرداخته شده است و در ادامه با تعریف 2 مدل از یک ساختمان با متراژ معین سعی بر تحلیل مصرف انرژی در 2 حالت مختلف از آن بنا را دارد بدین ترتیب که ساختمان موردنظر در حالت اول به صورت افقی در سایت طراحی شده است در حالت دوم ساختمان با همان متراژ زیربنا در جهت عمودی رشد یافته است، 2 نمونه در نرمافزار شبیهساز انرژی اکوتکت تحلیل شده اند و در نهایت با بررسی یافته های نرم افزار، مدل بهینه ساختمانی که مصرف انرژی پایین تری دارد ارائه میگردد. روش پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای است و رویکردی تحلیلی دارد.

Keywords:

معماری پایدار , بهینه سازی مصرف انرژی , جهت گیری بنا , رشدعمودی ساختمان , نرم افزار اکوتکت , ساختمان با مصرف انرژی پایین