ارزیابی نقش پارکهای شهری برارتقای کیفی زندگی شهروندان بارویکرد روانشناسی محیط

با توجه به پیشرفت تکنولوژی تحولاتی وسیع در ساختار شهرها در عرصه اقتصادی، کالبدی فضاهایی بوجود آمد و فضای شکل دهنده شهرها دچار تغییروتحول بنیادی شدند. هدف این مقاله بررسی نقش پارک های شهری برروی ارتقا کیفیت زندگی مردم است، با استفاده از روش توصیفی و کمی بصورت مشاهده، مصاحبه انجام گرفته و آثار اجتماعی و فرهنگی فضاهای سبز شهری بالاخص پارک ها مورد بررسی و کنکاش قرار گرفته است. هدف اصلی در طراحی پارک های شهری دستیابی به آثار اجتماعی و روانی و نزدیک تر شددن انسان و طبیعت به یکدیگر است. نتایج اطلاعات جمع آوری شده، نشان میدهد که پارک های منطقه ای در شکل گیری نهادهای مشارکتی و یا در بهداشت روانی و جسمانی شهروندان تاثیر بسزایی دارد. دستیابی به اثرات روانی و اجتماعی در نزدیکی انسان با طبیعت است، علاوه بر این نتایج مطالعات زیادی ، مشخص کرده که پارک ها می توانند در شکل گیری نهاد های مشارکتی همچنین در حفظ سلامت روانی و جسمانی شهروندان نیز سهم بسزایی داشته باشد ، در واقع بین مساحت پارک های یک شهر با مطلوبیت شاخصه های اجتماعی-فرهنگی رابطه مستقیم برقرار است و در بسیاری از نقش ها مانند نزدیکی محل کار با محیط های طبیعی کاملا به اثبات رسیده است. نتایج تحقیقاتی از این دست می تواند برای مدیران شهری راه گشا بوده و به آن ها کمک نماید برای بهبود وضعیت زیست محیطی شهرها گام برداشته موجبت افزایش بهداشت روانی و جسمانی شهروندان را فراهم نماید

Keywords:

پارکهای شهری , روانشناسی محیط , ارتقاکیفی زندگی شهروندان , تاثیرات محیطی