بررسی روشهای تجربی و تحلیلی تعیین ظرفیت باربری پی های سنگی

یکی از شرایط عملکرد صحیح پی ها، تحمل بار وارده از سازه بر روی پی است. به طور کلی اکثر سنگ ها به غیر از سنگ های نرم به عنوان پی، مصالح خوب و عاری از مشکل هستند، با این حال در احداث سازه های خاصی مثل برج های مرتفع، پل های بزرگ، نیروگاه های هسته ای، سدهای قوسی و غیره نیاز به پی سنگی بسیار مقاوم از اهمیت خاصی برخوردار است. تعیین ظرفیت باربری پی ها از دیرباز مورد توجه مهندسین بوده و روابط مختلفی توسط محققین مختلف ارائه شده است. توده سنگ ها به عنوان پی مصالحی ناهمگن و ناپیوسته هستند و وجود ناپیوستگی در آن ها باعث م یشود شرایط با حالت بکر متفاوت باشد. در این پژوهش به منظور در نظر گرفتن ناپیوستگی ها در توده سنگ از شاخص مقاومت زمین شناسی استفاده شده است. بر این اساس سه نوع توده سنگ در شرایط درزه داری مختلف توسط روشهای تجربی و تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج حاکی از این است که ناپیوستگی ها تاثیر قابل توجهی در ظرفیت باربری پی های سنگی دارند و ظرفیت باربری بدست آمده از روش های مختلف با افزایش کیفیت توده سنگ بسیار متفاوت می باشد. به منظور بررسی روابط تعیین ظرفیت باربری پی های خاکی و کاربرد آن ها در مورد پی های سنگی، ظرفیت باربری با استفاده از این روابط محاسبه شد. در شرایطی که توده سنگ بسیار خرد شده باشد رفتار توده سنگ به خاک نزدیک بوده و نتایج حاصل از این روابط به روابط سنگی نزدیک می باشد

Keywords:

ظرفیت باربری , پی سنگی , توده سنگ درزه دار , روابط تجربی وتحلیلی