بررسی کیفیت محیطی خیابان مدرس درساختارکالبدی فضایی شهرکرمانشاه

نماد واقعی زندگی ساکنین یک شهر اعم از فعالیت های عمومی و خصوصی در خیابان های آن تجلی می یابد؛ لذا کیفیت محیطی این فضای شهری می تواند عملکرد خیابان به عنوان محیطی اجتماعی، اقتصادی و دسترسی را تحت تاثیر قرار دهد درنتیجه خلق بستری با کیفیت به لحاظ عملکردی، کالبدی-زیباشناختی و زیست محیطی سبب پاسخگویی به نیازهای انسانی و فراهم آوردن آسایش، خاطره، هویت، تعلق خاطر به مکان و رضایتمندی خواهد شد. در نوشتار حاضر سعی شده با شناخت خیابان مدرس کرمانشاه به عنوا ن یکی از قدیمی ترین محورهای تجاری و دسترسی در استخوان بندی شهری ،عواملی که سبب جلوگیری از بهبود مسائل و معضلات این خیابان شده اند شناسایی شوند.. پژوهش حاضر از نوع کاربردی بوده و با روش تحلیلی-توصیفی و تکیه بر مطالعات کتابخانه ای و برداش تهای میدانی انجام شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که این خیابان با وجود قابلیت های تاریخی، اقتصادی، اجتماعی و دسترسی خود، با مشکلاتی از قبیل ترافیک، عرض کم معابر سواره و پیاده، کیفیت پایین کالبد، عدم مرمت جداره های کهن، نا هماهنگی ابنیه ی نو و کهنه روبروست و از کارکرد خود به عنوان یک فضای شهری موفق باز مانده است که دلایل این امر را می توان در مسائلی چون کمبود اعتبارات و بودجه های لازم، عدم وجود طرح ساماندهی مناسب، عدم مدیریت صحیح و هماهنگی بین سازمانی و مشارکت مردمی جست

Keywords:

سامان دهی , جداره شهری , هویت , ارتقاء کیفیت محیطی , خیابان مدرس کرمانشاه