بررسی میزان تاثیر فرهنگ وهویت ایرانی ـ اسلامی درنمای ساختمانهای قدیم و جدید شهرتهران مطالعه موردی: خیابان امام خمینی

هنر معماری یکی از بارزترین مظاهر تمدن هرقوم و ملت است ونوع چینش ساختمان ها و نمای بیرونی آن رابطه تنگاتنگی با فرهنگ جامعه دارد،در ایران بعد از ورود اسلام،فرهنگ تحت تاثیر اصول وعناصر اسلامی، شهرها، محلات و مساکن را بوجود آورد.، در حال حاضر آنچه در نمای ساختمانها در شهرهای ایران بعنوان شاخصه ی حائز اهمیت مطرح میگردد دو معیار مهم ایرانی- اسلامی بودن است و مشکلات ناشی از آن که در معماری حاضر به آن توجه چندانی نمیشود، پژوهش حاضر که با روش تحقیق کتابخانه ای و بیان توصیفی- تاریخی و مطالعه موردی صورت گرفته است سعی بر آن دارد که با استناد به منابع علمی و متون اسلامی به شناخت معیارهای هویت و فرهنگ ایرانی-اسلامی که شامل: اصل عدالت محوری، سیر از کثرت به وحدت، محور بندی فضایی، مرکز گرایی، اصل استقلال اجزا در عین وحدت، تقدم درونگرایی بر برونگرایی،اصل نشانه گرایی، تعامل میان معماری و طبیعت،تهذیب نفس معمار و طراح و تزئینات مثبت میباشد بپردازد،زیرا برای کلانشهری چون تهران که برق آسا در حال رشد و دگرگونی است نیاز به ایجاد در حفظ نمادها و قابلیت هایی است که در مرحله ی اول ساکنانش و در مرحله بعد مسافر، گردشگر یا رهگذاران را اندکی به تامل، دقت و گردش در شهر وا دارد، بنابراین این معیارها در نمای ساختمانهای خیابان امام خمینی تهران(حد فاصل میدان امام خمینی تا میدان حسن آباد)که یکی از خیابانهای تهران قدیم بوده، در سه دوره(قاجار، پهلوی اول، پهلوی دوم) مورد بررسی قرار گرفته و با نماهای حال حاضر این خیابان مقایسه شده است، نتایج حاکی از آن است که نماهای ساختمانهای قدیمی دارای ارزشهای هویتی بالاتری نسبت به نماهای ساختمانهای امروزی هستند

Keywords:

سیرتحول , فرهنگ و هویت ایرانی ـ اسلامی , نما , شهرتهران , خیابان امام خمینی