تاثیرمعنای دوگانه هندسه درسلسله مراتب ماندگاری آثارمعماری براساس دیدگاه امام محمدغزالی درشهرسازی اصفهان دوره صفویه

معماری مطلوب با شناخت انسان و نیازهای اومیسر میگردد اگرابعادوجودی انسان شناخته شود میتوان براساس این شناخت معماری مطلوبی به مثابه اثری هنری که قابلیت ماندگاری دارد خلق کرد برای این که اثردرگذرزمان رو به زوال نرود ازبدوخلق باید ویژگیهایی داشتهب اشد که بتواند طی هزاره ها دریادها و خاطره ها به عنوان یک اثرماندگار جاودانه شود یکی ازبارزترین این ویژگیها هندسه مند بودن است هندسه با خاصیت معجزه آسای خود درطبیعت و اثار مصنوع زیبایی خلق می کندزیبایی نیز طبق نظرات امام محمدغزالی دارای وجه دوگانه ظاهری و باطنی است و میتوان گفت که زیبایی اثارهنری و ازجمله آنها معمار نیز ازهمین سلسله مراتب پیروی میکند هندسه نیز که افریننده زیبایی به شمار می آید شامل همین درجات دوگانه است هندسه و زیبایی ناشی ازآن تنها یکی ازبنیانهای ماندگاری اثار معماری هستند تفکرات نظریه پردازان امروز دنیا همخوانی زیادی با ساخته های معمارسنتی ایرانی دارد این مسئله خود نشان دهنده بی زمانی و بی مکانی این مقوله اساسی است درمتون کهن ایرانی دررابطه با ماندگاری درجاتی مشابه هندسه و زیبایی تعیین شده است دراین مقاله درپی بررسی رابطه و چگونگی اثرگذاری هندسه درماندگاری آثار معماری هستیم درمقاله حاضر بارویکرد تحلیل محتوایی درمتون نویسندگان و نظریه پردازان بزرگ ازجمله صاحبنظران بنام ایرانی دراین زمینه به بررسی چگونگی رابطه میان ابعادمختلف زیبایی و هندسه با ماندگاری اثارمعماری خواهیم پرداخت

Keywords:

ماندگاری , هندسه , زیبای , شهرسازی اصفهان