تدوین راهکاری جهت حفظ و تقویت پیاده مداری دربافت هایتاریخی نمونه موردی: محله کوچه ی بازارسرشور ـ مشهد

بافت های تاریخی شهرها اموزه هایی ازخرد جمعی انسان ها را که ضمن برخورداری ازتجربه هنروحس مکان جهان زیستی ادمیان است را به نمایش می گذارند ازاین رو دربردارنده ی ارزشهای فرهنگی ـ تاریخی بوده و میراثی گرانبها برای نسلهای اتی به شمار میآیند نادیده انگاری ارزشهای اجتماعی فرهنگی و تاریخی نهفته دردل بافتهای تاریخی و همچنین پررنگ شدن دیدگاه موزه ای به این اماکن ازسوی متولیان امر موجب تعریف بازسازی های صرفا ظاهری گشته است شهرپدیده ای زنده و پویا دربستر زمان است که جسم کالبد وروح آن شهروندان و تعاملات اجتماعی آنان میباشد همین کنشهای اجتماعی دربستر شهر باعث سرزندگی حس تعلق به مکان و هویت میگردد و یکی ازبااهمیت ترین بسترهای حیات شهری مسیرهای پیاده محلات شهری هستند دیدگاه مدنظر این نوشتار همراه با مفاهیم مطرح درمعماری و طراحی شهری دربافت تاریخی و عجین باابعاداجتماعی است تحقیق پیشرو برآن است تا ارتباط منطقی مابین نیازهای رفتاری کاربران فضا و قابلیت های محیط دربافت های تاریخی ایجادنماید این موضوع عامل افزایش انگیزه مردم درجذب به درون بافت و حضور آنها میشود و زندگی اجتماعی مداوم را که به علت نزول کیفیت شهری دربافتهای تاریخی کم رنگ شده تاسرحدامکان تقویت مینماید هدف تحقیق حاضر شناخت عوامل موثردرجهت حفظ و تقویت کیفیت های موجود دربافت تاریخی محله ی سرشور ازجمله ارایه راهکاری جهت حل محدودیت ها و تقویت فرصت های پیاده روی این محله می باشد

Keywords:

پیاده مداری , بافت تاریخی , محله سرشور , راهکار