تطبیق الگوی آموزش درفضای بازمدارس غرب با ایران

ازمجموعه فضای اموزشی مدرسه فضای باز اولین محل برخورد دانش اموز با فضای اموزشی است اموزش درفضای بازدرایران ازسابقه طولانی برخوردار است این پژوهش برمبنای روش اسنادی و مطالعات کتابخانه ای به تطبیق الگوی فضای بازایران و غرب و بیان الگوهای تاریخی ازنحوه تدریس ایران درمکتب خانه ها و کلیسا تانحوه تشکیل مدارس چهارایوانی درایران و مدارس ویکتوریایی درقرن بیست درغرب و تقلید ایران ازآن دردوران معاصر می پردازد کالبد فضای باز مدارس درایران ازدوران صفوی تا معاصر جای خود را ازحیاط مرکزی به راهروهایی که کلاسها دورآن تشکیل میشود داده است و اموزش دراین محیط های غیرمنعطف و خطی قدرت رشد خلاقیت را ازکودک می گرفت توجه به فضای باز منعطف که قابلیت تبدیل به عملکردهای متفاوت را دارد ازقرن بیست تاکنون درغرب طرح ریزی شده و توجه به یادگیری ازطریق تجربه و انقلاب زمین بازی درفضای بازمدارس جایگاه ویژه ای دارد امروزه غرب ازسیستم اموزشی حلقه که اموزش سنتی ایران بود برای اموزش کودکان استفاده می کند درحالیکه جای آن درایران خالی است

Keywords:

فضای باز , حیاط , مدرسه , دانش آموز